نظارت یا بازرس یا...
به نام شاهد کل شیء
به مناسبت این روزها و وضعیت اقتصادی کشور مناسب است درنگی دیگر در خود و جامعه خویش داشته باشیم، درنگی از سر نگرانی و آسیب شناسی درونی خود و جامعه ای که در آن زندگی داریم، به امید آنکه فرهنگی هم برای حال و هم برای آینده گردد.
روزگاری در گذشته بزرگی بود و شیری داشت، ابهت شیر و درندگی او برای آن شخص جالب و زیبا بود لذا شخصی را برای نگهداری و نگهبانی شیر گمارد و هر روز دستور داده بود که از گوشت تازه و لذیذ مقداری به او بدهد، نگهبان هم چنین کرد و هر روز شیر تمیز تر و با ابهت تر می شد،
روزی از روزها به آن بزرگ خبر دادند که نگهبان شیر از گوشتی که برای شیر فرستاده می شود مقداری می برد، و بزرگ مجبور شد برای نگهبان ناظری بگمارد، اما با کمال تعجب بعد از مدتی بزرگ دید شیرِزیبایش، ضعیف شده و جستجو کرد تا دلیل را بیابد، متوجه شد که نگهبان و ناظر هر دو به مقدار مساوی از گوشتی که برای شیر فرستاده می شود بر می دارند و شیر غذای کافی برایش نمی ماند، ناظری دیگر بر ناظر نهاد اما با کمال تعجب دید کار خرابتر شده است.
این داستان حکایت ما از وضعیت جامعه ای بود و ما قبولش نداشتیم و دست به کار شدیم تا وضعیتی ایجاد کنیم تا جامعه ما از این دور باطل خلاصی یابد و انسانهای وارسته در جامعه بتوانند کار را به عهده بگیرند و فرهنگ را بهتر از قبل نمایند، ودر واقع فرهنگ نظارت دیگران را نا کارآمد می دانستیم لذا به ساختن درونی افراد روی آورده و معتقد بودیم باید افرادی خود ساخته و مسلط بر نفس خویش بر صدر امور جامعه قرار گیرند مخصوصا ناظرانی که علاوه بر کنترل خود توان کنترل دیگران را نیز داشته باشند، اما وضعیت چنین نشد و شکایات مردمی ما را واداشت تا بر نظارت بیرونی افراد توجه بیشتری نشان دهیم، با این پیش فرض ما نظارت را نه تنها تقویت نکردیم که نظارت ما بر بازار کند و کندتر شد ، و حالا و در این ایام عید، است که داد اکثریت افراد فقیر جامعه در آمده است که این همه تفاوت قیمت، این همه بالا رفتن قیمت ها و این همه دوگانگی در اخبار و بازار از کجا نشأت می گیرد؟ آیا بهتر نیست پولی که بابت کار ناظران داده می شود به افراد فقیر جامعه داده شود تا حداقل خریدی برای شب عید خود داشته باشند،؟ آیا نظارتی بر ناظران وجود دارد؟ آیا ناظران با بازاریان دست در یک کیسه دارند؟ آیا امر به معروف و نهی از منکر تنها برای قشر فقیر و نا توان است و دیگران و مخصوصا بزرگان از این فریضه معافند و نباید به آنان کاری داشت؟
داد مردم فقیر و ندار را چه کسی باید به فریاد برساند و چگونه باید گوشی شنوا برای این موسیقی غم و ناله پیدا کرد؟
در پایان باید آیاتی از قرآن را یاد آوری کرد که آنان که تزکیه نفس کنند رستگارند و آنان که با نفس خود مبارزه کنند و به پیروزی بر نفس خود برسند جایگاهشان بهشت خواهد بود. (سوره شمس، سوره عبس)