قلم

به نام خالق هستی بخش

روزهای گذشته و پیش رو روزهایی  است با استرس و اضطراب و دلشوره برای بسیاری از جامعه ما افرادی که به دلائل مخلتف قدرت رسیدن به وضعیت اقتصادی خود را ندارند و تلاش دارند با چنگ و دندان خرج خود را با دخل خویش هماهنگ نمایند، و کسانی که حتی با چنگ و دندان نیز قادر نخواهند بود دخلی با خرجی هماهنگ ببینند، عده ای نیز البته به فکر رفتن به جزایر اروپایی و آمریکایی و استرس از باب این که هیجان کدام بیشتر خواهد بود و لذت در کدام یک بیشتر می توانند جستجو کنند، و این فاصله طبقاتی است که دولت های جمهوری اسلامی هر کدام به نحوی مقصر در آنند. اما عده ای دلشوره پایان سال گرفتن دارند که از دیگر هم ردیف یا همکار خویش جا نمانده و در چند هیئت رئیسه بودن و مشاور بودن آیا می تواند پایان سالی با 20 یا 30 یا کمتر یا بیشتر برایشان به همراه داشته باشد یا خیر!!؟ در هر صورت نظام تضادها و طبقاتی که تک تک ما به عنوان شهروند و در کل مسئولان به عنوان مسئول در آن دخیل بوده ایم و بوده اند.!!!

اما عده ای دیگر دلشوره انتخاباتی دارند که هنوز به اتمام نرسیده و رقابت گرمی را خواستارند و عده ای نیز خود می دانند با رقابت سرد ورق به نفع آنان بر خواهد گشت، در هر صورت پیروز این دو دوره انتخابات یعنی مرحله اول و دوم اول ایران و ایرانیان هستند و دوم مقام معظم رهبری که فرمایشات گهربارشان چه بسا عده ای فاصله گرفته از ا نقلاب را نیز به پای صندوق های رأی کشاند و امیدی شد برای مخالفینی که به هر نحوی عده ای آنان را دشمن می خواندند. فرمایشاتی چون حق الناس خواندن چه انتخاب کنندگان و چه انتخاب شوندگان، چه موکلان و چه وکیلان که باید رعایت می شد و شد. پس پیروز این انتخابات را به درستی می توان به نظام جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری و مردم عزیز  ایران نسیت داد.

اما آماری که در سراسر کشور ارائه شد بنا بر اخبار شرکت 62 درصدی در انتخابات است، یعنی چیزی در حدود 38 درصد مردم ما هنوز باصندوق های رأی قهر هستند یا به دلائلی آن قدر مهم برایشان نبوده که دیگر امور را واگذاشته و در انتخابات شرکت کنند!! این بحثی است که تمام احزاب و گروه ها باید بر آن دقت بیشتری داشته باشند، چرا این تعداد هنوز با نظام ما و صندوق هایی که قرار است سرنوشتشان را تعیین کنند فاصله دارند؟!

گشتی در میان جامعه و صحبت با این افراد به اموری اشاره دارد که شاید بسیاری از سیاستمداران ما همانند این ایام عید که آنها به فکر تعطیلات خود هستند و با امکانات بیشتر و مردم در جنگ بین دخل و خرج هستند نمونه آن باشد، به خواسته های این قشر توجه ندارند!! اقشاری که محدود به یک گروه، تیپ و قوم خاص نیست، گروهی که در میان روشنفکران و دگر اندیشان هستند تا افراد بی سواد و کم سواد، در میان برنامه ریزان به جزایر قناری هستند تا برنامه ریزان برای تنها یک جفت جوراب به نام لباس نو عید!!! این افراد نیز معتقدند خواسته های آنان تحقق پیدا نکرده لذا با صندوق های رأی قهر کرده اند، هر چند خواسته ها از زمین تا آسمان است اما خواسته ای است که نظام مقدس جمهوری اسلامی هر چند برای آن برنامه دارد اما مجریان آن برنامه ای نداشته و ندارند، درست همانند انتظاری که مردم از شخصی که قصد نماینده شدن دارد، دارند و آنرا با این سؤال مطرح می کنند که خوب حالا شما چه کاری برای ما می توانید انجام دهید؟! آنان از تمام مسئولان و نظام جمهوری اسلامی نیز همین سؤال را دارند. پس تمام دست اندرکاران و مجریان و قانون گذران و حاکمان قضایی دست به یک حرکت زده و با تمام قدرت مردم را در این ایام با نظام مقدس جمهوری اسلامی پیوند بزنیم و تلاش ما بر  این باشد که علاوه بر نگه داشتن 62 درصد در صدد جزب آن 38 درصد باشند و باشیم