سرگرمی یا بررسی درست برجام
هستی را هستی ز اوست
این روزها رسانه های داخلی و خارجی تیترهای اول تا سوم خود را به توافقات هسته ای و مناظرات نمایندگان ایران در داخل و هم چنین نمایندگان، کنگره ،کاخ سفید واوباما در آمریکا گره زده اند، هر کسی از ظعم خود زحمت ما می دارد.
نگاهی به هدف مذاکرات، افراد و کشورهای شرکت کننده در آن، توافقات مطرح شده از هر دو طرف ایران و جهان، شور وهیجان قبل و بعد از توافقات وین، شادی و ناراحتی های قبل و بعد آن از یک چیز حکایت دارد و آن عمل همه کشورهای درگیر به این وافق، در این نوشتار قصد بیان خوب یا بد بودن را نداریم آنچه دولت ایران و دولتهای مقابل پذیرفته اند به امضای سران رسیده و همه برایشان قابل قبول بوده هر چند برای هر طرف کف انتظارات بوده و تا سقف فاصله زیاد دارد چرا که هر کشوری در صدد بوده وهست که امتیازات بیشتری رصد کند. با این حال نکته مورد توجه این استکه این توافق به سرانجام خواهد رسید، و همه آنچه همه کشورها امضا کرده اند به تصویب و مرحله عمل خواهد رسید، اینکه یک بند اضافه شود یا کم شود در هر مجلسی باشد از سوی طرف مقابل پذیرفته شدنی نیست، اما اگر بخواهد در یکی از مجالس طرف مقابل یعنی ایران و آمریکا (چرا آمریکا چون از اول گفته شد که تمام شریکهای آمریکا از اروپا گرفته تا آسیا و آمریکا همه به نحوی وامدار ایالات متحده آمریکا هستندو هر توافقی بدون امضای آمریکا ولو تمام کشورهای دیگر امضا کنند به نحوی بی معنا خواهد بود و این گفته در کلام تمام کسانی که تا دیروز این کلام را بر نمی تابیدند به روشنی مطرح می شود ) رد شود یا تأیید این بحث جا خواهد داشت که البته بیان شد که این اتفاق شاید ده در صد باشد چرا که تمام مذاکرات و مناظرات و توافقات در همان وین به مرکز تصمیم گیری همان مذاکره کنندگان ارسال می شد و حالا تنها یک جنگ زرگری است که راه انداخته اند، اما رد بخاطر این مشکل خواهد داشت که آمریکا اگر رد کند باید پاسخگوی ساعتها وقت تلف کردن متحدان اروپایش را بدهد و این برای آمریکائیان یک تزلزل سیاسی ایجاد خواهد کرد که به هر نحو قابل قبول برای آنان نیست و در عین حال که تحریمها نیز آن استحکام قبلی خود را از دست خواهد داد چرا که تنها ایران نیست که از این تحریمها متضرر می شود و هجوم کشورهای اروپایی در این یک ماه خود دلیل بر متضرر بودن آنان نیز هست پس از سوی آمریکائیان بسیار سخت است رد کردن آن و جنگ آنها شاید پیامی نیز به داخل کشور ایران باشد که ما قبول نداریم پس شما هم که قبول ندارید بخاطر حفظ پرستیژ خودتان شما اعلام کنید که قبول ندارید!! از سوی دیگر مجلس ایران نیز نمی تواند به آن توافقات نکته ای کم یا اضافه کند چرا که آنها نیز مثل ما قبول ندارند، اما اگر دست رد به توافق بزند آنگاه تمام کشورهای دور و نزدیک به یک نتیجه کلی می رسندکه خوب ایران که بمب اتم ندارد و در این موقعیت می توان زیر ساختهای او را نابود کرد و بر این امر اجماع خواهند کرد. (هر چند جامعه ایرانی با تجاربی که بدست آورده سودای جنگ را ندارد اما تک تک فرزندان ایران زمین همچون مالک و رستم از دفاع جانانه خود دست بر نخواهند داشت) و این در این موقعیت زمانی به نفع جامعه اسلامی ایران نخواهد بود.
نهایت اینکه این بررسی برجام چه در مجلس ایران و چه در کنگره آمریکا یک بازی سرگرم کننده است که بیشتر منافع جناحی مورد نظر است تا منافع ملی و از طرفی یک پالس و گرا به طرف مقابل است که همچنان که شما مخالفینی دارید ما هم مخالفینی داریم همچنان که شما موافقینی دارید ما هم داریم، اگر شما به اسم قانون رد کنید ماهم به اسم قانون رد می کنیم و اگر تصویب کنید ما هم به اسم قانون تصویب می کنیم. در نتیجه کنگره آمریکا نیز به این توافق رأی خواهد داد و مجلس ایران نیز رأی خواهد داد پس سرمایه داران وقت تلف نکنند و سرمایه گذاری خود را در بخش های مخلتف داشته باشند. به امید ایرانی متدین، قانون گرا آزاد و سر بلند