قلم

این روزها خیلی پرماجراست؛ انتخاباتی با حضور چهار ستاره سرشناس و جدی؛ و در حالی که یکی از رقیبان هم چنان رییس جمهور است. دیروز در خیابان­های تهران، مثل همه مردم چند نوبت به جمع هواداران کاندیداها برخورد کردم. دیوار سبز انسانی در بخش­هایی از خیابان ولی عصر از ابتکارات قشنگ ستاد آقای موسوی بود. فرصتی بود که سری به ستاد مرکزی آقای کروبی زدم. ماشین­های زیادی آمده بودند تا عکس و پوستر نصب و خیابان گردی کنند. دیروز هم­زمان با خبر رشد غیرمنتظره آرای آقای کروبی، خبر انصراف ایشان هم قدرت گرفت. خیلی­ها باور کرده بودند. از سوی دیگر چند تا sms آمد که آقای موسوی در حال انصراف است. این جنگ روانی را حتماً کسانی برنامه ریزی می­کنند که می­دانند با تمهیداتی که در حال انجام هست، به شدت از وجود دو کاندیدای قدرتمند در انتخابات نگرانند که هر کدام آرای فراوانی را به صندوق­ها می­آورند و می­توانند مانع این شوند که آقای احمدی نژاد دور اول رییس جمهور شود. دیروز خیلی از دوستان اصلاح طلب را دیدم که نگران تمهیدات این روزها که برای پیروزی آقای احمدی نژاد صورت می­گیرد بودند. وقتی برمی­گشتم در ترافیک سخت انتخاباتی دیروز، به دو تا اتوبوس شرکت واحد برخورد کردم که پر از عکس­های آقای رییس جمهور بود و همه سرشان را از پنجره بیرون آورده بودند و داد می­زدند موسوی دروغ­گو. بر اساس اخبار رسیده قصد ارعاب هواداران اصلاح طلب را دارند؛ اما گمانم بر این است که در این مرحله موفق نشدند. مردم تصمیم خود را گرفته­اند. هر روز که می­گذرد اجرای "تمهیدات" مورد نظر فراگیرتر می­شود. دیشب مناظره آقای محسن رضایی و احمدی نژاد را هم دیدم. آخرین مناظره بود. آقای احمدی نژاد قصد داشت که مناظره را تخصصی کند و رضایی را در پشت شعارهایش متوقف کند. آقای رضایی هم گمان می­برد که می­تواند خیلی دوستانه و مؤدبانه با کسی که از نظر کلی با هم در یک جبهه اصول­گرایی قرار دارند حرف بزند. ولی در آخر مصاحبه به همان نتیجه رسید که قبلاً کروبی و موسوی رسیده بودند. نمی­شد در برابر دروغ آشکار خیلی مؤدب حرف زد. نام آقای احمدی نژاد در تاریخ ایران به عنوان فردی که راست نمی­گوید ثبت شد؛ اما این که بعد از آن همه اتهام و تهمت به دیگران در غیابشان و این همه استفاده­های تبلیغاتی از صدا و سیما باز هم اصرار دارد وقت اضافی هم بگیرد، می­تواند با عناوین دیگری هم نام ایشان را در تاریخ ایران ثبت کرد. صبح امروز هم به همراه آقایان کروبی، کرباسچی، الویری و خانم کدیور در یک مصاحبه مطبوعاتی داخلی و خارجی شرکت داشتم. ابهام پرمعنایی بر همه حاکم است. خدا کند نتیجه آن شود که مردم می­خواهند!!