از اعتماد ملی
![]() |
|
سخنی با نامزدهای ریاستجمهوری | |
1 – در نظامهای سیاسی مبتنی بر آرای مردم، نامزدها در طی فعالیتهای انتخاباتی خود وعدههایی را به مردم میدهند. این وعدهها با وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور در سطح ملی یا بینالمللی ارتباط مستقیم دارد اما همه میدانند که تمامی این وعدهها، طی یک دوره ریاستجمهوری عملی نیست اما این وعدهها در جلب حمایت مردم و جذب آرا موثر واقع میشوند. در نظامهایی که حاکمیت مردم و انتخابات آزاد، عادلانه و منصفانه نهادینه شده است، اگرچه این وعدههای انتخاباتی تماما عملی نمیشوند اما رئیسجمهوری که انتخاب میشود، در طول دوره ریاست خود لاجرم به برخی از این وعدهها عمل میکند. از آنجا که انتخابات در نظامهای مردمسالار حزبی صورت میگیرد و احزاب نامزدهای ریاستجمهوری (و یا سایر نهادها) را معرفی میکنند، عمل به وعدهها نه فقط برای شخص رئیسجمهوری بلکه برای حزبی که به آن وابسته میباشد، ضروری است. در نظامهای مردمسالار، نگرش مردم و مسوولان مطلقبینی و مطلقخواهی نیست. ارزیابی عملکردها براساس قبول نسبیت امور است و در داوری عملکرد و مسوولان منتخب مردم، نگاه نسبیگرایانه حاکم است بنابراین درست است که رئیسجمهوری منتخب مردم نمیتواند به تمام وعدههایی که در دوران مبارزات انتخاباتی به مردم داده است عمل کند، اما به برخی از وعدههای خود عمل میکند. همین امر، باعث رشد و توسعه تدریجی جامعه و کشور در درازمدت میشود. طرح شعارها و وعدههای انتخاباتی در فصل مبارزات انتخاباتی توسط نامزدها، بر فضای سیاسی جامعه اثرگذار است و بر فرآیند تحولات و تغییرات به سمت و سوی آنچه مردم خواستار آن هستند و ضروری میباشد و از زبان نامزدها عنوان میشود اثر میگذارد، این فضاسازی سیاسی و جهت دادن به تغییرات و تحولات راه را برای انجام وعدههای رئیسجمهوری منتخب هموار میسازد. به عبارت دیگر وعدههای انتخاباتی نامزدها را باید در دو بعد یا دو محور مورد توجه و ارزیابی قرار داد، بعد اول تاثیرات فوری این وعدهها بر جو سیاسی کشور در راستای تغییرات ضروری است. این وعده نسیه نیست بلکه پرداخت نقدی به تغییرات است اما بعد دوم وعدههای نسیه است که نامزدها انجام آنها را به مردم وعده دادهاند و انجام آنها به توانمندی رئیسجمهور منتخب در جذب همکاری نیروهای کاردان و مناسبات درونی قدرت بستگی دارد ولی در هر حال رئیسجمهوری ممکن است موفق شود به برخی از این وعدهها عمل کند.