روزگار غریب!
روز گذشته، برخی از روزنامههای اصلاح طلب خبری را منتشر کردند که نشان میداد از سخنرانی مهدی کروبی در دانشگاه گرگان جلوگیری شده است. براساس مندرجات یکی از همین روزنامهها، رئیس دانشگاه دولتی گرگان در توجیه اقدام خود برای ممانعت از سخنرانی اعلام کرده است: »تلقی ما از سخنرانی این بود که در شرایط کنونی، جنبه تبلیغاتی و جمع ا~وری رای خواهد داشت«. قاعدتاً همه کسانی که آن خبر و این توجیه را میخوانند، با نگارنده همعقیده هستند که »روزگار غریبی است«! از سخنرانی یک روحانی سرشناس - که کاندیدای ریاست جمهوری هم هست - جلوگیری میکنند زیرا ممکن است از میان صدها دانشجو، عدهای از آنها برای رای دادن به این کاندیدا قانع شوند. لابد به نظر این مدیر دولتی، استفاده از امکانات عمومی و دولتی برای تبلیغ به نفع یک کاندیدا ممنوع است. بسیار خوب! ما هم میپذیریم اما این اقدام میتواند بسیاری از اقدامات و اظهارات در رسانههای عمومی را نیز زیر سوال ببرد. دقیقاً سه هفته پیش، تریبون سخنرانی 22 بهمن، برخلاف تمام سالهای پس از انقلاب، به تریبونی برای تبلیغ موفقیتهای مشعشع دولت نهم تبدیل شد تا مردم بدانند آنچه از زمان خلقت حضرت آدم (ع) تا سال 84 انجام شده، قدرت برابری با فعالیتهای سه سال و نیم اخیر را ندارد! البته از حق نگذریم. سخنرانی انجام نشده کروبی با سخنرانی 22 بهمن یک تفاوت اساسی داشت که شاید همین تفاوت، موجب شده است که کسی نسبت به مراسم 22 بهمن ایراد نگیرد اما برای اجرای قانون، از سخنرانی کروبی جلوگیری کنند! این تفاوت در گستره مخاطبان و نحوه حضور آنها در مراسم است. بزرگداشت پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن، مراسمی است که انگیزههای گوناگون برای حضور در آن وجود دارد و بسیاری از افراد، بدون توجه به اینکه چه کسی سخنران مراسم است برای ادای یک تکلیف انقلابی در راهپیمایی حضور مییابند. این دسته از افراد چارهای ندارند جز آنکه سخنرانی را - حتی اگر باب میل آنها نباشد - بشنوند. ا. روز بعد از سخنرانی تبلیغاتی 22 بهمن، مصاحبهای اختصاصی برای رئیس جمهور ترتیب داده شد تا »تفاوت«های مورد اشاره در سخنرانی سالگرد انقلاب را با آمار و ارقام ثابت کند. بعد از آن هم با درخواست رئیس دیوان محاسبات برای پـاسـخگویی آماری به ادعاهای رئیس جمهور مخالفت کردند تا خدای نخواسته رسانه ملی به ابزاری برای تبلیغ علیه یک کاندیدا - توجه کنید فقط یک کاندیدا - تبدیل نشود! در همین روزها بعضی از تریبونداران و کسانی که به لحاظ قانونی و شرعی از دخالت در چالش های سیاسی منع شدهاند با استفاده از امکانات بیتالمال و در تریبونهای عمومی به تخریب اصلاحطلبان میپردازند و هر گاه فرصتی پیدا کنند در شأن و شوکت دولت نهم و رئیس آن، اظهار نظر مینمایند. مین دیروز یک مقام نظامی در اظهارنظری صریح ضمن متهم کردن برخی جریانهای داخلی به برخورداری از حمایت دشمنان اظهار داشته است: جریان اصلاح طلب برای رسیدن به قدرت، راهبردهای اجماع، تخریب پایگاههای اصولگرایان و ایجاد تفرقه در جریان رقیب را در دستور کار خود قرار داده است.آیا نشانه »غریبی روزگار« نیست که از سخنرانی در یک دانشگاه به بهانه احتمال تبلیغاتی بودن آن جلوگیری میکنند اما همه امکانات تبلیغی، حیثیتی و انقلابی به کار گرفته میشود تا اولا ضعفهای یک کاندیدا و همکاران او - رئیس و اعضای دولت فعلی - را بپوشانند و ثانیاً در وصف موفقیتهای حاصل شده و حاصل نشده او، داد سخن بدهند؟ |