به سوالات شفاف مردم و نمایندگان آنها در خصوص عملکرد دولت در عرصههای داخلی و خارجی بی نیاز میدیدند.
اما برخی حوادث دو ماه اخیر، بازی را عوض کرده است. اکنون دیگر نمیتوان مانند سال 76، بازی کفر و اسلام را به راه انداخت. زیرا کسی که امروز عملکرد دولت نهم را منجر به افتادن کشور در پرتگاه میداند، عالیترین فرمانده دفاع مقدس بوده و در یک دهه اخیر بـا حکـم رهبـری نـظام، مسئولیت »دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام« را به دوش کشیده است.
در شرایط فعلی، زیرسوال بردن شعارهای »عدالت ظاهر« دولت، تنها مختص اصلاحطلبان نیست بلکه افرادی که سخنان سالهای گذشته ایشان نشانه کینه عمیق از اصلاح طلبان بود نیز به زبان صریح یا در لفافه، اشتغال بیش از حد دولت به شعار عدالت و غفلت از اجرای عدالت را به چالش میکشند. امروز اصلاحطلبان، با سربلندی هر چه تمامتر - و البته با تاسف بسیار - ادعاهای خود در خصوص ناکامی دولت در عرصه خارجی را تکرار میکنند اما بـعـضـی از اصـولگرایان - اعم از سیاستمدار یا صاحبنظران دینی و اجتماعی - گاهی سخنانی در همین زمینه میگویند که به مراتب شدیدتر از ادعاهای اصلاح طلبان است.
برای عدهای از طرفداران دولت، تنها»متر« قابل اعتماد، شخص احمدینژاد و عملکرد اوست. برای این افراد، هر کس از احمدینژاد انتقاد کند، یا »بازی خورده« است یا »رانتخوار«. اما مگر میشود کسی را که از بیست سال قبل تاکنون، نماینده رهبری در عالیترین مرجع امنیت ملی کشور بوده است نیز بازی خورده نامید و هشدارهای او در خصوص پیامد منفی برخی تحرکات دیپلماتیک دولت نهم را ناشی از جنگ »ارزشها« و »ضد ارزشها« دانست که به ادعای حامیان دولت، پس از روی کارآمدن احمدی نژاد به صورت علنی درآمده است؟
آنچه در بالا به آن اشاره شد و نمونههای دیگری از آن نیز در ذهن بسیاری از مردم وجود دارد نشان میدهد که »باید بازی را عوض کرد«.