قلم

با سلام

دوستان و همراهان گرامی مدتی استکه توفیق و سعادت همراه و یار ما نبود که در حضور شماعزیزان باشیم، لذا این یاد داشت را ابتدا از باب عذر خواهی و بعد با امید به خالق هستی بخش به عنوان شروعی مجدد در خدمت عزیزان خواهیم بود.

مدتی است ذهنم مشغول این نکته است که به راستی برای مقابله با بی هویتی، بی اخلاقی، بی فرهنگی یک جامعه چه چیزهایی لازم است و و سهم بنده حقیر در این آشفتگی چیست و آیا می توانم با نوشته هایم تسکینی بر درد مردمی باشم که چشم به امثال بنده دوخته اند و اینکه بنده نگارنده چه کاری را می تواند انجام دهد که به این درهم ریختگی کمکی کند و یا حتی بتوانم راه نجاتی برای برون رفت از این مخوف خانه داشته باشم .

بر این مبنا قصد دارم مطالبی برای اولین بار نه بصورت واقعیت و نه تخیل و نه داستان که ترکیبی از همه آنان داشته باشم تا بتوانم به مخاطب خود که در گرداب جامعه ای قرار گرفته که به دست آوردن یک تکیه گاه در بیابان و دریای طوفانی امید دو چندان خواهد یافت چه چیزی مناسب تر است و آیا این نگارنده که خود چه بسا یکی از افرادی باشد که در به وجود آوردن این وضعیت سهیم بوده نقش خود را بازی کند و مسئولیت خود را به انجام برساند؟

لذا حمایت خوانندگان فهیم و همراهان آگاه خود را بر دیده منت نهاده از آنان  تشویق و پیشنهاد خواهانم.