قلم

ما را چه شده است ؟!

جنبش دانشجویی از ابتدای حضور خود در تمام کشورها به دنبال حقیقت طلبی آزادی خواهی و به دنبال عدالت بوده و بنا بر موقعیت جامعه خویش این آرمانها را دنبال نموده است، جنبش دانشجویی تنها متعلق به کشورهای توسعه یافته یا جهان سوم نیست بلکه تمام کشورها این کشور را به عنوان پرچمدار آزادی خواهی و عدالت طلبی به خوبی شناخته و با آن آشنا هستند. در جمهوری اسلامی این گروهها با توجه به مشارکت آنان در ایجاد انقلاب اسلامی باید حضوری دو چندان داشته باشند، اما متاسفانه نوع برخورد با این جنبش می رود تا جای خالی آن را در دانشگاه های کشور احساس شود. برخوردهای سلیقه ای و گاه احساسی با این جنبش می رود تا روز به روز از حضور آنان یا احساس بی نیازی کنیم!! یا آنان را به سراشیبی نا امیدی برسانیم، نگاهی به نشستها و همایش های دانشجویی که گروهی جوان فعال عدالت طلب و روحیه ای شجاع و تند هستند هر سیاستمداری را به سوی این نکته فرا می خواند که به راستی چرا سالن های همایش روز به روز از طرف تمام گروه ها بسیار کم یا خالی می شوند؟! برخورد سلیقه ای با این افراد و نا امیدی برای بعد از تحصیل می رود که به واقع در چاه نا امیدی وارد نماید. حرف از جناح ها یا احزاب نیست حرف این است که از هر دو طرف سالنهای دانشگاه به سالنهایی تبدیل شده که دانشجویان در هراسند که در صورت شرکت آیا گزندی متوجه آنان نمی شوند؟ آیا در این همایش به واقع به سوالهای مورد خواستشان خواهند رسید یا خیر؟! وقتی دانشجویان با حضور در همایش تنها و تنها باید به افتراها گوش دهند یا اینکه مواظب باشند انگ سیاسی!! بودن به آنان نخورد، ایا با حضور در همایش، آنان می توانند سالم از سالن ها خارج شوند یا خیر؟!

جنبش های دانشجویی با وجود شجاع و عدالت خواهی و آزادی طلبی، چگونه است که حتی یک سالن دویست یا سیصد نفری را پر نمی کنند؟! چگونه است که باید با ورود سخنران هر گروهی با سر وصدا باید مانع سخنرانی سخنران شوند؟! کجای کار این دوستان گیر است؟! کجای این برخورد سیاستمداران ما با این نیروی فعال ومؤثر و آینده کشور باعث شده که تنها و تنها به فکر بر هم زدن سخنرانی ها باشند به جای نشستن و بحث کردن منطقی باید با مرده  باد و زنده باد همدیگر را بدرقه یا استقبال کنند؟؟!!

ای کاش به جای به به و چه چه کردن این به اصطلاح سیاستمداران به فکر آینده این قشر و تلاش برای محیطی آرام وعلمی برای آنان می بودند، تا حالا سبب نمی شد که هر کدام از جناح ها که سخنرانشان پا در دانشگاه می گذارند با توپ و تشر مواجه نشوند!!!!