قلم

یاد خدا آرامبخش دلهاست

نکاتی که به نظر باید در ادامه فرهنگ سیاسی جامعه خویش باید بیان کرد در سطوری چند قابل بازگویی نیست اما مرحمی بر دلهای حقیقت جو خواهد بود.

مدعیان سیاست ما عین دیانت ماست که مدرس کبیر پایه گذار آن است به چه سمتی سوق پیدا کرده اند و سوق پیدا خواهند کرد؟! نزدیک شدن به ایام انتخابات طبق فرهنگی که برای جامعه ما گستره پیدا کرده است مصادف است با ایام تهمت و افترا و فحاشی و خود را نماینده مردم دانستن از سوی تمام گروه ها و آنچه که بوی مردم و دین نمی دهد همین موضع گیریها و حق بجانب دانستن های خود است.

روزنامه های مخالف دولت این روزها چه دادهایی که از اعماق وجود خود به بیرون درز نمی دهند که از خوردن حق مردم و از پایمال شدن مبانی اسلامی حکایت دارد. که البته این را به فال نیک می گیریم و امیدواریم رویه ای بشود برای تمام دولتها تا مشکلات جامعه ما هر روز کمترگردد و تنها نسبت به دولت مخالف ما نباشد و برای همه دولت ها باشد. بخصوص این روزها رسانه ملی الحق سنگ تمام گذاشته و تمام مشکلات قبل و حال و بعد مردم را به تصویر می کشد، که البته باید خدا را شاکر بود که از درون حاکمیت یک عده در صدد بیان مشکلات جامعه و دیگران برای رفع آن تلاش خواهند داشت.

تا چندی قبل نان و آب برای مردم اولویت نداشت و اصل بر دین بود، اما به یک باره چه شد که تمام مشکلات به اقتصاد برگشت. از مواضعی است که باید از گیرنده های آن پرسید که به راستی دیانت ما عین سیاست ماست؟! که اگر چنین باشد، با دیدن سیاست ما توسط مردم و ناظران مردمی به دیانت ما نیز شک خواهند کرد!! که البته از شک گذشته و متنفر خواهند شد نه از نظام که از دین و مبانی دینی ما هم!! آن وقت تنها به یک حزب و جناح بر چسب فتنه و دروغ و ...نمی زنند که به همه نظام چنین تهمتی خواهند زد.

در حالی که ما به اصطلاح طرفدران نظام و مردم، به بازی سیاسی خود ساخته خود و جنگ بر سر سلیقه ها مشغولیم، عده ای تمام تلاش خود را برای بر اندازی نظام به کار خواهند گرفت و خود را مستحق در دست گرفتن حقوق مردم دانسته و جامعه نیز با دیدن این سلیقه بازیها به جای قانون بهتر در آن می بیند که به خاطر لجاجت با افرادی که خود را همه کاره نظام می دانند و در واقع قانون همان نظام را رعایت نمی کنند و به خاطر گوشمالی به این گونه افراد به آینده تاریکی روی خواهند آورد که خود نیز نمی دانند چه خواهد شد!! و البته این روندگان به خواب خرگوشی ها همچنان خود را به خواب خواهند زد یا در جهل مرکب خواهند ماند.

خلاصه آنکه تلاش برای کسب قدرت چند روزه آن اندازه ارزش ندارد که عده ای را زیر پاهای خود له کرده و با اتهام دشمن و نفوذ و فتنه و متحجر از میدان به در کرد. در حالی که از نفوذ و فتنه حرف می زنیم و آمدن و آورده شدن آنرا به همه گوشزد می کنیم خود عامل نفوذ و فتنه خواهیم شد.

بیاییم جهانی فکر کنیم و منطقه ای عمل نماییم، بیاییم از خود شروع کنیم تا فرهنگ اسلامی صحیح حاکم گردانیم. بیاییم مسابقه خود را در خدمت به مردم قرار دهیم و خود را معرفی کنیم که چه برنامه ای داریم به جای تخریب دیگران خود را تقویت نماییم. بیاییم یک بار دیگر به خود بیاییم و کارنامه هر روزمان را محاسبه نماییم که چه اشتباهاتی در روز داشته ایم جبران کنیم بگذارید مردم هر چه می خواهند بگویند. به قول یکی از بزرگان پیشرفت در این نیست که ما اشتباه نداشته باشیم چون تمام انسانها اشتباه خواهند کرد پیشرفت در این است که ما اشتباهاتمان را کم کنیم.

مردم منتظر ساختن یک فرهنگ درست از طرف نخبه گان هستند، فرهنگ را نخبه گان می سازند و باید نخبه ها تلاش نمایند تا فرهنگ مناسب با جامعه خویش بسازند، بارها در نوشته هایم اشاره کرده ام که جامعه ایران علت غیر قابل پیش بینی شدن نه از زرنگی و فراست است که از روی نزدیک شدن و دور شدن از قدرت توسط سیاست بازان و تبعیت از آنان توسط مردم است!

این روزها دوستان کاندیداتور در منطقه و شهر ما تلاش برای تخریب دارند، گاه با امکانات بیت المال و دولتی که بعضا برای بعضی از کاندیداتورها فراهم است ، و باید دانست مردمی که ما از آنان دم می زنیم خود می دانند که چه کاری تبلیغ دین است و چه کاری تبلیغ شخص است. در هر حال از طرف دیگر دوستانی که دستی به این آتش ندارند، نا چارند به نحوی دیگر این کمبود خود را جبران کنند، لذا به شبکه های اجتماعی رجوع کرده و درسایت های اینترنتی تلاش خود را به کار می برند که یکی را به اسم فلان جبهه و دیگری را به اسم فلان گروه از صحنه رقابت دور کنند.

با تمام احترامی که برای تک تک کاندیداتورهای مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در استان و شهرستانم قائلم این ایده به نظرم می تواند با شعار دیانت ما عین سیاست ما و با چار چوبهای جمهوری اسلامی مطابقت داشته باشد که دست از تخریب دیگران کشیده و به معرفی خود بپردازیم، تخریب دیگران و تضعیف آنان تقویت ما نیست، مگر می شود خانه همسایه را تخریب کنیم تا خانه خود را برافراشته بداریم؟! این منطق نا اهلان و نا بخردانی است که تنها سیاست رسیدن به قدرت، برایشان مهم است و نه خدمت و نه دین و نه دنیای دیگران، آنچه اهمیت دارد ارضای شهوت قدرت طلبی است منتها گاه به اسم اسلام و گاه به اسم خدمت به مردم خودنمایی می کند، مگر نه این است که شیطان لعابهای رنگارنگی دارد. پس بیاییم جهانی فکر کنیم و منطقه ای عمل نماییم، بیاییم از خود و محله خود شروع کنیم هر چه خواهد بشود، ممکن است تنها دست آورد آن برای ما یک فرهنگ نیک برای آیندگان باشد و این حداقل رعایت دین و اخلاق و ایجاد یک فرهنگ خواهد بود.

ایرانی