قلم

هیهات من الذله

قسمتی از پیام حماسه ساز کربلا است که اگر تنها به این بعد قیام دخیل ببندیم نه تنها یاری گر این پیام ساز نخواهیم بود که همانند یک کاریکاتورساز  دستها یا زبان یا پاهای حماسه را چنان بزرگ نمایی کرده ایم که جایی برای دیدن چشم و گوش و دهان و سایر اعضای بدن و بخصوص مغز حماسه ساز نمی گذاریم، نگاهی به مراسمات این روزها که به یاد حماسه ساز و به تعبیری دیگر خود حماسه، نشان از نشناختن او و تنها رفتن به سمتی که بتوانیم تنها احساسات خویش را خالی کنیم دارد، و گاه با ضربه های قمه چنان به خود بزنیم که تمام مذاهب و ادیان و حتی آنان که دینی نیز برای خود قائل نیستند به ما خیره شده و به خیال اینکه تبلیغ دین کرده و آنان چنان مبهوت ماشده ، در حالی که آنان چنان به وحشی گری ما با دیده تمسخر نگاه می کنند که تصاویرش را به عنوانی چون وحوش در یک مراسم ، عکس بچه ای را به تصریر کشیده تا شاید دیگران باورشان شود که این وحشی گری طایفه ای است به اسم شیعه شاید بگویید این چه حرفی است و اصلا این تعابیر درست نیست، اما قصد نگارنده تنها این تلنگر است که حسین نیامد که برود و ما بمانیم و تنها عزا داری، و با چند قطره اشک منتظر رحمت ایزدی از طرف پاره تن پیامبر باشیم، حسین ، هر چند عیسوی عمل کرده اما طرفداران و دوستداران راستین او همانند عیسویان، عیسی را مصلوب برای خود نمی دانند، حسینیان بر خلاف عیسویان اعمال خویش را بر صلیب می زنند و آنگاه امید به شفاعت حسین در مقابل حق مطلق و شهید مطلق،جستجو می کنند، حسینیان، علی وار در زحمتند و شبانه به امید رحمت تا شاید از دردگاه خدواند امیدی و فرجی توسط اولیای خداوند در درگاه احدیت ، برای آنان حاصل شود.

گاهی نوشتن به همان اندازه سخت و طاقت فرساست که گفتن مخصوصا اگر شخصی معتقد باشد برای هر کلمه ای باید جوابی در دادگاه حضرت حق داشته باشد، این روزها بعضی از مطبوعات باز هم نعل وارونه می زنند و با تیترهایی که بیشتر به ا نتقام کشی شبیه است تا به بیان واقعیات و راهنمایی برای اصلاح، گفتن هر مطلبی سبک و سیاق را به سمتی سوق خواهد داد، تا جایی که استاد اخلاقی در یک برنامه اعلام می دارد که بعضی یا بسیاری از گفته های یک طرفه چنان نیست که رسانه ملی به خورد مردم می دهد، و یا فلان مسئله به بیان فلان آقا هیچ بار منفی ندارد اما نشریه ای با آب و تاب از شروع بازی سخن می گوید!! کلام امام را بنا بر برداشت خویش و به مناسبت ایام استکبار ستیزی تیتر کرده تا به قول خود یا داخلیان را به بی عرضگی بشارت دهند یا خارجیان را به هشتار که ما منافع شما را در خطر قرار خواهیم داد، اما چه چیزی نصیب نهضت امام و مردمی که امام بسیار برای آنان احترام وشخصیت قائل بود خواهد شد؟!!

نشریه ای که تمام مطالب آن زمانی گل وبلبل درایران بود حالا به یکباره تمام مطالبش را به باخت و نا امیدی به چاپ می سپارد، به راستی چنین نشریه ای چه امید و چه تفکر و چه مطلبی برای خواننده خود به عنوان کسی که به او اعتماد کرده تا نحوی از آموزش را از طریق آن یاد بگیرد خواهد داد؟! نشریه ای که از انواع و اقسام درسهای کربلا تنها آنهایی که امام نا چار به ا نتخاب آن (مثل ماندن در کربلا، شهادت و... که بخاطر محاصره سپاهیان کفر راهی برای پیش و پس برای آنان باقی نگذاشتند) نداشتند به رخ می کشد، نه از نصیحتهای امام بحثی به میان می آورد نه از گرویدن افرادی به ظاهر غیر مؤمن در قبل از عاشورا و مؤمنانی واقعی در روز عاشورا، نه از احترامی که امام برای حتی دشمنان خود قائل بود نه از اصلاح و اصلاح طلبی امام حسین حرفی به میان می آورند و نه از امر به معروف ونهی از منکر کلامی امام، نه از رعایت اسلام و مصالح مسلمین به هنگام خروج از مکه بحثی می شود و نه از اینکه قصد رفتن به سرزمینی دیگر داشتن آن امام همام، تنها و تنها هیهات من الذله او را به گوش شنیده اند، نه به گوش جان، آنهم نه برای همه دوران که دورانی خاص مورد نظر است!!

به راستی مظلوم تر از امام کیست که حتی به اصطلا ح دوستدارانش هم کلامش را خوب نفهمیده یا خود نمی خواهند بفهمند و درکی ناقص پیدا کرده اند. در مظلومتی او همین بس که عده ای از دوستدارانش به جای به دنبال حق و عدالت زجه بکشند به دنبال دوستانی از خود که از قدرت رفته اند به همه چیز و همه کس می تازند!! همه را خائن و خیانت کار می دانند چون همانند آنان فکر نمیکنند!! یا حداقل قسمتی از فکرشان چو آنان نیست!!

به اسم امام و به اسم امر به معروف و نهی ازمنکر از رسیدن قوه قضایی به اجرای عادلانه احکام قضایی جلوگیری کرده جنجال به پا می کنند که چرا دیگران این عمل زشت اسید پاشی را به آمران به معروف نسبت می دهند،  و عد ه ای دیگر به اسم حجت خدا امر به معروف را به باد سخره گرفته که بعله این عمل زشت کار آمران است!! در هر صورت مظلومیت امام به خاطر این است که قصاص قبل از جنایت را کسانی انجام می دهند که به اصطلاح عاشقان آن امام هستند!

به راستی که دشمنان چه هوشیارانه از این همه بی خردی ما  قهقه به هوا سر داده و همگی به خود می بالیم که ما برای نجات اسلام  چه کارهای که نمی کنیم!!! و شاید با خود بیاندیشیم که اگر ما نبودیم اسلام و جمهوری اسلامی بر چیده شده بود!!!!!!!!!!