قلم

با سلام و تبریک و تسلیت به مناسبت این روزها و شبهای بیاد ماندنی در طول زندگی آنان، که شبی را یا شبهایی را اختصاص داده به راز و نیاز به درگاه خالق یکتا و از خواب شیرین بعد از یک روز خستگی روزانه گذشته تا بتوانند قضایی را و قدری را برای خویش به خوبی ترسیم نمایند.

هر چند پاها و چشمها در این راه خسته و جسم همراهی روح را نمی کنند و روحی قوی نیاز است تا بتواند این تن سنگین را از رختخواب جدا کرده بر درگاه تضرع و خضوع کشاند، به راستی امتحانی عجیب است و سخت اما نتیجه بخش.

دو شب از شبهای قدر را شبی با ضربت خوردن امیر المؤمنین توسط عده ای افراطی که حتی خود را داناتر از خلیفه پیامبر دانسته و قتل خلیفه را نعوذ بالله همچون کفار بر خود واجب دانسته!! البته این  نتیجه همان خشک مقدسی است که توسط افراطیون همیشه مدعی به اسم اسلام و به اسم خدمت به خدا و پیامبر تیشه را محکمتر از کفار بر ریشه این دین آسمانی می زنند.

نمونه آن را این روزها در جبهه های القاعده، النصره، داعش می توان به وضوح و روشنی دید و خواند، داعشیانی که چه زیبا جاده صاف کن رژیمی شده اند که دیگر از افکار عمومی نیز ترسی به دل نداشته و با اطمینان از سر گرم شدن مسلمانان به جبهه داعش هر گونه که خود بخواهد تصمیم به قصابی مسلمانان می گیرد!!، پیوندی از صهیونیسم مسیحی و یهودی ، و جالب اینجاست که این خشک مقدسین مدعی مبارزه با دیگر همکیشان خود را واجب تر از مبارزه با آن پیوند شوم دانسته و به قول خودشان قصد آنرا دارند که وحدت در جهان اسلام ایجاد کنند!!!!

شب دوم شب بیست و یکم و شب شهادت امام المتقین علی (ع) است که معروف است به یکی از شبهای قدر، و چه زیبا این امام حمام در جواب کینه توزی افراطیون خوارج فریاد «فزت و رب الکعبه» سر دادند تا قدرتمندان عالم بفهمند که قدرت وسیله ای بیش نیست و هدف نمی تواند باشد. و عدالت نه با افراط سازگار است نه با تفریط، عدالت در جایی است که عقل انسانی هم وزنه افراط را کنترل کند و هم وزنه تفریط را و همانند یک زنجیر آنان را نگه داشته تا عده ای کاسب فتنه نباشند و عده ای فتنه گر، تا عده ای به اسم مبارزه با فتنه تیشه بر ریشه انقلاب نزده و عده ای نیز به  اسم مبارزه با آن گند کاریهای خود را سر پوش نگذارند، و همچنین کینه توزان بفهمند که علی نه بخاطر قدرت، تصمیمات احمقانه آنان را اجرا نمی کرد، بلکه بر خلاف شعارهای آنان علی واقعا بخاطر اسلام و مسلمین و زنده بودن دین پیامبر بود که تن به مشورت و حکمیت می داد.

شب بیست و سوم که  در شب قدر بودنش  روایات بیشتری وجود دارد، هر چند بعضی روایات از تمام شبهای ماه رمضان و بعضی به ده ی آخر، ماه رمضان اشاره کرده اند اما، شب بیست وسوم را باید شبی استثنایی دانست و همه در این شب به درگاه خداوند متواضعانه دعا کنیم برای خود و دیگران و دعاهای این ماه را، مخصوصا این دعاها را « اللهم اشف کل مریض، اللهم اغنی کل فقیر، اللهم اصلح کل فاسد من امور المسلمین» را با تضرع بیشتری سر دهیم، چرا که در این شبها که باید جهان اسلام و مسلمانان در  آرامش خاطر و امنیت کامل به درگاه خداوند سر بر خاک بمالند می بینیم که هیچ امنیت و آرامشی در جهان اسلام وجود ندارد اختلاف بر سر منافع شخصی و منافع کشورها به اسم اسلام!! و مسلمین!! جهان اسلام را به جزایری متفاوت تقسیم کرده که هر آن ممکن است موج صهیونیسم همچنان که فلسطین را قصد دارد از تنه اسلام جدا کند کشوری دیگر و ... چرا که پیوند شوم افراط گرایی یهودیت و مسیحیت و اسلام چیزی جز پیوند اسرائیل و آمریکا و انگلیس و  داعش و القاعده و النصره نخواهد بود و این پیوند شوم ششتایی، چیزی جز فراهم کردن قاچاق اجساد و اعضای بدن جوانان و نوجوانان مسلمانی نیست که تنها به خاطر  جاه طلبی و قدرت طلبی و خودخواهی حاکمان اسلامی  بوجود آمده است!! و اختلاف و برادر کشی به اسم اسلام و دین و آیین چیزی جز بر آورده کردن آرزوی شوم فرشتگان قصاب نیست.

خدایا تو را به این شبها قسمت می دهیم مسلمانان را از حاکم و غیر حاکم از خواب غفلت بیدار کن تا بتوانند اتحادی که در صدر اسلام داشتند دوباره باز یابند و عقل را حاکم بر احساس و افراط و تفریط خویش گردانند. آمین یا رب العالمین