قلم

به نام خدای محمد(ص)

ایام پایانی صفر و دو ماه ، حزون و اندوه بر خاندان پیامبر(ص) و رحلت شخصیتی که در دما دم بربریت و جهالت انسانیت را معنا بخشید و در هنگامه تاریکی و گمراهی راهی به انسانیت نشان داد تا دیگر چونان حیوانات زندگی نکنند، دیگر معیار آنان قوم و قبیله و زور و ثروت نباشد بلکه انسانیت و در یک معنا تقوا کرامتی باشد که ارزش هر کسی با آن سنجیده شود، پیامبر عظیم و شأنی که خدا در مورد ایشان می فرماید انک لعلی خلق عظیم،شخصیتی که هم رهبر بود هم سردار، هم پیامبر بود هم مجری احکام الله، در هر دو پیمانه او سرآمد بود.

اما این شخصیت در دامان خود کسانی را پرورش داد که جز همان ارزشهای خودش چیزی نمی خواستند و چیزی کم نداشتند، حسنین همانها که این روزها باید بگوییم به دست کسانی به شهادت رسیدند که به اسم دینش دست به شمشیر بردند، و فرزندان او را با افتخار به شهادت رساندند. پیامبر رحمت بر علیه  جهل و خرافه قیام کرده بود اما مدتی بعد از رحلت آن شخصیتی که اخلاق عظیمش باعث شده بود مردم به او بگروند، جاهلیت مدرن در میان امتش چهره گشود، ارزشهای دوران جاهلیت قوم عرب با نام دیگری خود نمایی کرد، جامعه تربیت شده او که تنها ملاک و معیارش اخلاق و ایمان شده بود به یکباره به سویی گرایید که کشتن فرزندانش را به اسم خروج از دین افتخار خود می دانستند و آنرا وسیله تقرب به خدا و مجوز رفتن به بهشت!!

زمان همچنان به پیش می رفت و به قرنهای آینده رسید تا جایی که دیگر تمام اسلام شده بود گرفتن قدرت و سوء استفاده از آن به نام اسلام و مسلمین وخلیفه بودن، زمان به پیش می رفت و ریشه های اختلاف به هر سویی پر کشید، مخالفتها گسترده و گسترده شد، مسلمین با ندانم کاریهای خود آب به آسیاب دشمنانی ریختندکه قسم خورده اند از اسلام چیزی جز اسم باقی نماند،دوازده ستاره ای که در آسمان تاریک شب یلدا خودنمایی می کردند هر کدام به روشی در صدد پشت ابر قرار دادن آنان بودند غافل از اینکه تقدیر چیز دیگری است و چراغی که ایزد بر فروزد هر آنکس پف کند ریشش بسوزد.

زمانه بر اسب سرکشی تاخت تا به دوران ما رسید،از آنجا که انسان دارای نشئه های مادی و معنوی است و رفتن به نشئه معنوی کار هر کسی نیست و بسیار سخت است، اما به سوی مادیت که همان قدرت طلبی، رعایت نکردن حقوق دیگران در صورت توان ، تحقیر و عدم رعایت کرامت آحاد مردم برای اکثر حاکمان آسان شد و تنها چیزی که به فراموشی سپرده شده و یا می شود، بدست گرفتن قدرت برای خدمت بیشتر و آنچه باقی می ماند بدست  گرفتن قدرت برای استخدام بیشتر!!! زمانه ما بسیار سخت خواهد بود اگر بخواهیم رعایت این مصالح کنیم.

در هر صورت ماهای حزن واندوه به پایان رسید و ماه جشن ربیع برای مسلمانان ماهی مبارک خواهدبود چرا که شادی در این  ایام توصیه شده است. در پایان با این دعا به پایان خواهیم برد نوشته را که سبحان الله یا فارج الهم و یا کاشف الغم ، فرج همی و یسر امری وارحم ضعفی وقلةحیلتی و ارزقنی من حیث لا احتسب یا رب العالمین.