قلم

یاد را یادکسی باش که بی نیاز مطلق است

همانطور که در مطلب و لینک قبلی برای دوستانم نوشتم و دوستان خواننده نیز ما را مورد لطف قرار دادند و نقدهایی منطقی بر آن وارد کرده بودند و به صورتهای مختلف برای نگارنده نوشته بودند ، این بار با اشاره به مواضع کشورهای همسایه و دشمنان نسبت به پیشرفت مذاکرات ایران با کشورهای مطرح اقتصادی دنیا بیان دو مطلب را از مسائل داخلی و خارجی می توان مورد توجه قرار داد.

در مسئله خارجی ایران قصد دارد تحریم های بی رحمانه و ظالمانه ای که به مردم غیور ایران وارد شده بود را از میان بردارد ، هر چند ظالمانه است و این را هم خود تحریم کنندگان این روزها متوجه آن شده اند، اما منافع دشمنان همیشه به سمت انسانیت پیش نخواهد رفت و آنان گاهی از حیوان نیز حیوانی تر فکر می کنند. با این حال تلاش دیپلماتهای ایران در این روزها هر چند تمام آنچیزی نیست که ملت ایران می خواهد اما در موقعیت کنونی شاید بتوان گفت بهترین مسیر را طی کرده است. ندانم کاری مسئولین سابق و حمایتهای بی شمار عده ای خاص که حتی نامه های آنان را همسنگ با نامه های پیامبر می دانستند اگر نمی توانیم خیانت بدانیم اما در صورت علم به عاقبت کار توسط خود آنان به واقع باید خیانت دانست مشکلاتی را بوجود آورد هر چند می توان سو سویی از نور کارهای بزرگ زمان حال را به آن دولتها نسبت داد . در هر حال منافع هر کشوری با منافع دیگر کشورها تضاد خواهد داشت و به همین خاطر است که گروه دیپلماتیک نظام به سوی کشورهای همسایه به راه افتاده تا به آنان اعتماد دهندکه آنچه در ایران اتفاق می افتد نه تهدیدی برای ههسایه هاست و نه دیگر کشورهای دنیا، آنچه برای ایرانیان اهمیت دارد دستیابی به دانش صلح آمیز هسته ای است که ممکن است این کار منافع و صادرات کشورهای دیگر را مختل کند و آنان دیگر نتوانند چنان که خود خواهانند علم آنرا در اختیار کشوری بزرگ مثل ایران قرار دهند و قطره چکانی هر کجا منافعشان اقتضا کرد به ما بیآموزند و هر جا اقتضا کرد متوقف کنند.

رژیمهایی چون آمریکا و انگلیس و صهیونیستها چیزی بهتر از این برای ایران نمی خواهند اما پافشاری و اعتماد به نفس و بسیجی عمل کردن تمام نیروهای انقلاب از ابتدای انقلاب تا کنون ایران را به این جایگاه رسانده است که قدرتهای دیگر اعتراف کنند که ایران قدرت هسته ای است و او را باید در باشگاه هسته ای جهان پذیرفت و این یعنی یک قدم به جلو برای ایران.

از طرفی هم خیلی نمی شود به این کشورها اعتماد کرد چرا که تاریخ آنرا ثابت کرده است که هر کجا منافع بیشتری را برای آنها اقتضاد کنند هر پیمانی باشد آن را کنار نهاده و با قلدری خواستار قرار جدیدی می شوند.

پس نگاهی که تمام رسانه ها و ارباب جراید دارند به این قضیه باید منطقی باشد و به قول آن روزنامه خارجی نباشد که گفته بود در ایران یک عده زوق زده شده و یک عده عصبانی و روزنامه های ایران یا مدح می کنند یا ذم  لذا نباید چنین باشد که طرفداران جز مدح نگویند  و مخالفین جز نا امیدی چیزی برای گفتن نداشته باشند.

اما در مسئله داخلی بیانات آیت الله جنتی است که مدت یک هفته به صورت معمول بحث جناحای حامی و مخالف بوده که البته بیشتر از طرف مخالفین است که هم از نگاه سیاسی و حقوقی و هم فقهی مورد توجه قرار گرفته است، جوابهای گاه تند و گاه منطقی و  علمی به این بحث داده شده است از جمله آیت الله حاج شیخ حسین عرب از مجمع روحانیون کاشان جوابی در سایت انصاف نیوز ارائه کرده که می توان به علمی بودن و سیاسی بودن  آن دقت داشت .