خدمت به مردم!!!
•
چند واگن در گمرک خاک می‌خورند؟
سوال اینجاست که چقدر واگن در گمرک، متروک مانده و آیا با آمدن آن‌ها به مترو، واقعاً گشایشی در کار مردم ایجاد می‌شود یا تعداد واگن‌های موجود در گمرک به حدی نیست که گره گشا باشد و آنچه مطرح می‌شود صرفاً هیاهوی سیاسی است؟
برای پاسخ به این سوال، ابتدا مروری بر وضعیت موجود می‌کنیم:
*حدود 80 قطار در روز در خطوط مترو کار سرویس دهی به مسافران را انجام می‌دهند.
*بطور میانگین در روز هر رام قطار (7 واگن) 15 بار سرویس می‌دهد.
*بطورمیانگین هر رام قطار (7 واگن) در روز 25 هزار مسافر جابجا می‌کند.
(در خط یک، 29 قطار در خط دو 27 قطار در خط چهار، 10 قطار و در خط پنج، 14 قطار که در مجموع 80 قطار در خطوط مترو سرویس دهی می‌کنند.)
* بطور میانگین، مجموع قطار‌ها در روز حدود 1200 بار سرویس دهی انجام می‌دهند.
* بطور میانگین مجموع قطار‌ها در ماه 36 هزار بار سرویس دهی می‌کنند.
* با این حساب در روز بیش از 2 میلیون مسافر توسط قطار‌ها جابجا می‌شود.
در این لحظه که شما این مطلب را می‌خوانید167 واگن (حدود 25 قطار) در گمرگ کشور خاک می‌خورند.
با این حساب اگر این تعداد قطار که در گمرگ است، در خطوط مترو مشغول فعالیت بودند در روز حدود 375 بار سرویس دهی انجام می‌دادند و حدود 750 هزار مسافر را جابجا می‌کردند که این رقم برای سرویس دهی در ماه می‌شود: 11000 بار سرویس دهی و جابجایی حدود 22 میلیون مسافر در ماه.
پس با عدم ترخیص این قطار‌ها از گمرک حدود 750 هزار مسافری که باید با این قطار‌ها جابجا می‌شدند در روز با همین تعداد قطار موجود در خطوط جابجا می‌شوند.
به عبارت دیگر اگر دولت قطار‌ها را ترخیص کند، تعداد قطار‌ها 30 درصد افزایش می‌یابد که رقم فوق العاده‌ای است و می‌تواند ازدحام جمعیت را بلافاصله یک سوم کاهش دهد.
هر قطار 7 واگنی هم 5. 5 میلیون یورو قیمت دارد که با احتساب همه قطار‌ها، بیش از 137 میلیون یورو از پول مردم بلااستفاده در گوشه گمرک افتاده است!
حال آیا رواست بخشی از پول مردم در کمرگ خاک بخورد و بپوسد و بخش دیگرش نیز توسط دولت بلوکه گردد و ملت هم در فشارهای روزانه و رو به تزاید مترو، در عذاب دائمی باشند؟! جالب اینجاست دولت در حالی بودجه مترو را نمی‌دهد که اگر هم آن را پرداخت کند، باز هم به عنوان عوارض گمرکی به خودش باز می‌گردد. دولت حتی می‌تواند اجازه ترخیص قطار‌ها را بدهد و به میزان عوارض کمرگی‌اش، از بودجه مترو را نزد خود نگه دارد.
واقعاً جای تأسف دارد که از یک سو، تحریم‌های خارجی مانع از ورود برخی اقلام به کشور می‌شود و از سوی دیگر هم وقتی کالایی وارد می‌شود، داخلی‌ها - آن هم از نوع دولتی - نمی‌گذارند به دست مردم برسد!
به راستی کجای این رویکرد با شعار خدمت به مردم می‌خواند؟! آیا خدمت به مردم این است که بگویند ما «نوکر مردم» هستیم و در همان حال، با مردم این گونه رفتار کنند؟!