قلم

اظهارات تفرقه برانگیز ومغرضانه روزنامه کیهان مهر تاییدی است بر درستی تصمیمات و مصوبات به موقع شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در خصوص انتخابات

روزنامه کیهان در تاریخ 1390/9/23

وطن فروشی با موتور روشن و چراغ خاموش!

رئیس دوره ای «شورای هماهنگی جبهه اصلاحات» اعلام کرد این شورا پس از دو جلسه بررسی به این نتیجه رسیده که برای انتخابات نهمین دوره مجلس لیست انتخاباتی ارائه ندهد و از کسی نیز حمایت نکند.
علی محمد غریبانی به دو خبرگزاری ایلنا و ایسنا گفته است: شورای هماهنگی جبهه اصلاحات علی رغم تمام تلاش و کوشش و اقدامات جدی که می خواست در یک فضای مناسب انتخاباتی مشارکت جدی و حضور فعال داشته باشد، متاسفانه پس از ماه ها انتظار و تلاش برای باز شدن فضای عادلانه انتخاباتی و فراهم شدن رقابت سالم انتخاباتی به عناوین مختلف از طرف جریان مقابل و مسئولان انتخابات هر روز عرصه را تنگ تر دیده تا آنجا که می بینیم حتی پیش هم اندیشی درون گروهی را نیز بر ما زیاد می بینند. همچنین به صراحت می گویند اگر اصلاح طلبان توبه هم بکنند توبه آن ها پذیرفته نیست.
وی می افزاید: چون شورای هماهنگی جبهه اصلاحات میدان رقابت را هر روز بر خود تنگ تر می بیند و شرایط را نیز مساعد نمی یابد با رعایت همه اصول اعتقادی و وطن خواهی و حفظ شکوه و عظمت ایران اسلامی در دو جلسه گذشته خود پس از بحث های طولانی و بررسی های لازم و با توجه به اینکه هیچ امکان اطلاع رسانی و تبلیغاتی برای اصلاح طلبان وجود ندارد در نهایت به این جمع بندی رسیدند که برای انتخابات دوره نهم مجلس لیست انتخاباتی ارائه ندهند و از کسی نیز حمایت نکنند.
غریبانی درباره وسواس شورای مذکور برای گرفتن این تصمیم هم این گونه گفته است: شورا در حال حاضر در یک موقعیت بسیار حساس و سرنوشت ساز و در شرایط ویژه ای قرار دارد و بر این امر نیز واقف است که کوچک ترین اشتباه در برنامه ریزی ها و کارهای خوب و لغزش انحراف از چارچوب اصول و اهداف اصلاح طلبی و یا اشتباه مدیریتی موجب شکست و از نظر آیندگان غیرقابل بخشش خواهد بود. شورا خود را موظف می داند ضمن حفظ اتحاد در بین اصلاح طلبان و محکمتر کردن آن کاملا ظریف و هوشمندانه برنامه ریزی کرده و طوری عمل کند که اجازه سوءاستفاده و بهانه و فرصت طلبی به احدی داده نشود.
براساس برخی اخبار موثق، پیش از این از سوی رسانه ها از جمله کیهان پیش بینی شده بود که طیف افراطی اصلاح طلبان شیوه چراغ خاموش و موتور روشن را در پیش بگیرند به این معنا که در ظاهر اعلام بی میلی نسبت به انتخابات کنند تا حساسیت ها را برنیانگیزند اما به طور مخفیانه با استفاده از افراد خاکستری و سفید! به سرمایه گذاری در انتخابات بپردازند. با این حال افراطیون با تناقض چند سره درباره انتخابات مواجهند؛ اگر علنا انتخابات را تحریم کنند، مهر تایید نهایی خواهد بود بر این مدعا که آنها هماهنگ با جبهه ضد انقلاب عمل می کنند، ضمن اینکه در این صورت نمی توانند فرصتی برای تقابل و القای اختلاف و ایجاد چالش بر سر انتخابات داشته باشند. اما اگر هم علنا بگویند در انتخابات شرکت می کنند، با این شبهه و اعتراض مواجه خواهند شد که مگر شما نگفتید انتخابات در ایران بر مبنای تقلب سازمان یافته و مهندسی شده برگزار می شود.
تصمیم اخیر شورای هماهنگی- جریان وابسته به خاتمی و موسوی خوئینی ها نیز خارج از این مجرا نیست. آنها سعی می کنند با روش «چراغ خاموش و موتور روشن» در انتخابات حضور داشته باشند تا هم بتوانند افراد خود را بدون حساسیت تا آنجا که می توانند از نظارت شورای نگهبان عبور دهند و در عین حال اگر مانند انتخابات مجلس هشتم در سال 86- که حداقل طبق اعلام رسمی 150 نامزد داشتند- شکست خوردند، این گونه به نظر نیاید که فهرست رسمی جبهه اصلاحات و «یاران خاتمی» مجددا شکست خورده است.
البته در این میان موضع قاطع و یکپارچه اصولگرایان علیه فتنه گران در اتخاذ موضع منفعلانه اخیر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات بی تاثیر نبوده است.
اما درباره اظهارات رئیس دوره ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات لازم به یادآوری است که: 1- برخی گروه های اصلاح طلب تصریح کرده اند که در انتخابات شرکت خواهند کرد و معلوم نیست این شورا پس از فروپاشی شاکله آن، چه طیفی را نمایندگی می کند در حالی که برخی اصلاح طلبان، معترض عملکرد آن در فتنه سال 88 هستند و معتقدند افراطی گری سران شورا در آن آشوب طلبی، اصلاح طلبان را در جایگاه اتهام قرار داد. 2- تا مرز «اصلاح طلبی» و «فتنه گری» آشوب طلبی و یاری در سناریوهای دیکته شده سرویس های جاسوسی بیگانه تعیین نشود و بر عکس، اصرار بر همراهی با فتنه گران باشد، طبیعی است که مدعیان اصلاح طلبی در شورای هماهنگی کذایی، به چشم «متهم و مجرم» نگریسته خواهند شد، نه حزب و جریان و رسانه و ستاد انتخاباتی فعال در چارچوب قانون اساسی 3- توبه از خطا و خیانت آن هم خیانتی در حد افساد و فتنه گری که در قرآن کریم شدیدتر و بزرگ تر از قتل شمرده شده، اقتضائات و شرایطی دارد. بنابراین در حالی که برخی مدعیان اصلاح طلبی همچنان مشغول پالوده خوری با فتنه گران هستند و به هر دلیل ( از جمله از سر انفعال و ترس یا همراهی واقعی) حاضر نیستند از عملکرد آن جریان فاسد اعلام برائت و انزجار کنند، توبه و اصلاح مسیر و بازگشت به نظام صرفا مسخره کردن خود است. بدین ترتیب مظلوم نمایی و مغالطه بر سر اینکه «به صراحت می گویند اگر اصلاح طلبان توبه هم کنند، توبه آنها پذیرفته نیست»، دردی از دردهای لاعلاج جریان دودوزه باز را درمان نمی کند. 4- بند پایانی اظهارات آقای غریبانی نشان می دهد اخبار مربوط به مجادلات جدی و توأم با اعتراض و اختلاف در میان اصلاح طلبان کاملا جدی است.