قلم

وی اظهار کرد: «ما باید ماهیت تغییرات را بفهمیم قدرت ماهواره‌ها و رسانه‌ها را درک کنیم، به دهکده جهانی توجه کنیم و در عین حال سعی کنیم تغییرات را مدیریت کنیم. یکی از مشکلات ما در مورد جوانان این است که اعتماد ما به جوانان کم شده و به محض اینکه کمی ظاهر آنها با ما تفاوت می‌‌کند هزار سو ظن در ذهن ما برانگیخته می‌‌شود. مورد دیگر این است که نهاد خانواده در کشور ما هنوز مهم است و همه متعلق به خانواده‌های بزرگی هستم . خانواده‌ها بزرگترین کنترل کننده سلیقه‌های گوناگون هستند. مشکل از اینجا شروع می‌‌شود که ما در یک خانواده بزرگ عده‌ای را خودی و عده‌ای را غیرخودی می‌‌نامیم و نتیجه آن نوعی جدایی بین نسل‌های گوناگون است در حالی که در نهادهای سنتی که از ارزش‌های زیبای مذهبی متاثر هستند این جدا سازی‌ها وجود نداد».

وی ادامه داد: «آیا یک گشت امنیتی می‌‌تواند جوانان ما را حفظ کند یا پدربزرگی که سعی دارد نوه‌هایش را حفظ کند؟ من معتقدم ما بخشی از نهادهای سنتی را از دست می‌‌دهیم و برای اعتماد سازی باید به جوانان اعتماد کنیم و بدانیم آنها کشور خودشان را دوست دارند و سعی کنیم نظام ارتباط قوی با این نسل ایجاد کند».