قلم

آفتاب: تهران امروز در مصاحبه‌ای با عماد افروغ نماینده اصول‌گرای مجلس هفتم نوشت: 

*بعد از اینکه آقای احمدی‌نژاد شهردار شده بود و تخصص من هم جامعه‌شناسی شهری بود، یک آقایی که الان هم عضو هیئت علمی است به من گفت که می‌خواهند یک حلقه مشورتی برای ایشان درست کنند برای کار‌های شهری. ما هم استقبال کردیم. استقبال از ایشان در آن زمان استقبال از خودمان و آرمان‌هایمان و دغدغه‌های عدالت‌طلبانه بود. من رفتم و به ایشان سه مشورت دادم. مشورت اول من این بود که فقط و فقط به خدمت فکر کنید. دوم این‌که به ریاست‌جمهوری نظر نداشته باشید. سوم این که نگویید نگذاشتند. همین حالا موانع را شناسایی و آن‌ها را برطرف کنید. 

*من به لحاظ پیشبرد اهداف اصول‌گرایی این سه مشورت را به ایشان دادم و بعد بحث حقوق شهروندی را هم به ایشان ارائه کردم. روی این حقوق شهروندی کار مفصلی کرده بودم. بعد احساس کردم ایشان چندان میلی به این امور ندارد. دیدم که اصولاً ایشان به دنبال کارهای مبنایی و استراتژیک نیست، ایشان دنبال این بود که کارهای زود بازده انجام بدهد و به همین دلیل من دیگر نرفتم. 

*شما می توانید این مسأله را از آقای خوش چهره سوال کنید. چون من به توصیه ایشان به آن جا رفتم. آقای خوش چهره هم نیت خیر داشت. من دیگر در جلسات شرکت نکردم و در دفتری که به مشاور اجتماعی داده بودند هم مستقر نشدم. 

*[در پاسخ به این پرسش که پس چرا شما در زمان انتخابات 84 از ایشان حمایت کردید؟] چون رقیبش آقای هاشمی بود و من از منتقدان جدی تفکر و الگوی اقتصادی آقای هاشمی در زمان ریاست‌جمهوری ایشان بوده و هستم. 

* من فکر می‌کنم انقلاب ما بیشتر به عرض تاریخ تعلق دارد تا به طول تاریخ و این مانور تجمل‌گرایی که ایشان در نمازجمعه مطرح کرد بیشتر مربوط به طول تاریخ است تا عرض آن. من از همان زمان نسبت به ایشان حساسیت داشتم چرا که تلوّن را در آقای هاشمی دیدم. در نمازهای جمعه اول انقلاب ایشان صحبت‌های مفصلی در باب عدالت اجتماعی و بسط طبقه متوسط می‌کرد. من روی سیستم اقتصادی ایشان کار کرده‌ام و با سیستم اقتصادی مرحوم آذری قمی تطبیق داده‌ام. در نظام اقتصادی قبلیِ آقای هاشمی، مبنا، کنترل دولت؛ اجزا، بخش دولتی، بخش تعاونی و بخش خصوصی؛ رابطه، قانون و هدف، عدالت اجتماعی به معنای بسط طبقه متوسط در جامعه بود و در نظام اقتصادی آقای آذری‌قمی، مبنا، نظارت دولت؛ اجزا به طور عمده بخش خصوصی؛ رابطه، احکام اسلامی و هدف عدالت فردی بود. بعد که ایشان به ریاست‌جمهوری رسید گرایش مضمونی به نظام اقتصادی آقای آذری‌قمی یعنی اقتصاد آزاد پیدا کرد اما با مبنای متفاوت.