قلم

وزنامه تهران امروز در یادداشتی با عنوان «سیاست فرافکنی و فرار به جلو» نوشت:*بر اساس رویه‌ای که تا کنون در جمهوری اسلامی ایران روی داده، دولت‌ها در آخرین سال‌های حیات قانونی خود، به تشریح دستاوردها و عملکردها می‌پردازند و سعی می‌کنند تا به‌واسطه این عملکرد چهره‌ای ماندگار از خود ترسیم و به جای بگذارند. از گذر همین رویه بود که هاشمی رفسنجانی در آخرین سالهای ریاست‌جمهوری، آنقدر طرح و پروژه افتتاح کرد که عنوان سردار سازندگی را - به درست یا غلط- از آن خود کرد.

* به نظر می‌رسد فرجام دولت دهم از برخی لحاظ متفاوت‌تر از دولت‌های پیشین باشد. دولت در آخرین سال‌های خود نیز آنگونه همچنان بر طبل شعار و وعده‌ها و بالا بردن توقعات و انتظارها می‌کوبد که گویی برنامه‌های کلان و بلند مدتی برای دوره‌های آتی دارد و برای عمر سیاسی و قانونی خود پایانی متصور نیست. این نوعی سیاست فرافکنی و فرار به جلو است که دولت در پیش گرفته است.

*در حقیقت دولت با اتخاذ این مواضع و طرح موضوعات بحث‌برانگیز از پاسخگویی طفره می رود و در حالی که توضیح قانع کننده‌ای برای افکار عمومی بیان نمی‌کند، شعارها و برنامه‌های جدیدی را اعلام می‌کند. دولت در پس شعارها و برنامه‌های جدید یا اتخاذ مواضع چالش‌برانگیز پنهان می‌شود تا دغدغه‌ها و مسائل اصلی را فرافکنی کرده و از اذهان عمومی دور نماید