قلم

سیاری از صاحبنظران به انحطاط اخلاقی در جامعه هشدار می دهند به نظر شما چرا جامعه ما از نظر اخلاقی در شرایط مطلوبی نیست؟

 آن زمانی که عده ای علائمی را دیدند و هشدار دادند متاسفانه  توجهی به آن نشد . بالاخره واقعیت ها خودش را نشان می دهد. میوه رفتارهای بی اخلاقی رسید و همگان متوجه شدند که گرفتاری ها از کجا نشات گرفته است. معتقدم این رفتارهای خشن و عصبی مردم و آماری که درباره رفتارهای بزه می شنویم بی ارتباط با بی توجهی به  اخلاقی در راس کشور نیست. یعنی وقتی ما دچار اباحه گرایی می شویم و هر فعلی را مباح و جایز می دانیم این به مردم منتقل می شود و مردم به تاسی از صاحبان قدرت هر رفتاری را مباح می دانند و حاصل این اباحه گرایی همین رفتارهای خشن است وگاهی  ما فراموش میکنیم که ثروت و قدرت را برای چه می خواهیم. قدرت و ثروت فی نفسه هدف نیستند و ما همه این ها را برای زندگی سالم و اخلاقی می خواهیم. هدف اصلی ما به تعبیر حضرت امام بسط معرفت الله و توسعه معنوی است. ما متاسفانه دچار نقض غرض شدیم یعنی این که فکر میکنیم اگر بخواهیم عظمت جمهوری اسلامی را به رخ بکشیم باید آمارهایی ارائه دهیم که غرب به آن چنگ می زند از جمله آمارهای هسته ایی . بنده به صحت و سقم این آمارها کاری ندارم اما عظمت ما به این گونه موارد نیست به این مسائل باید به عنوان یک ابزار نگاه کرد.

 چگونه باید مولفه های اخلاقی را در جامعه پیاده کرد ؟

 سوال بسیار خوبی است. اول این که خودمان عامل باشیم یعنی فقط حرف نزنیم بلکه اسلام و  فعل اخلاقی را بشناسیم، توصیه های اخلاق عقلی و توصیه های اخلاقی اسلامی را بشناسیم و به آن عمل کنیم. نکته دوم این که در نهادینه شدن آن بکوشیم یعنی برای این که اخلاق به فرهنگ تبدیل شود تلاش کنیم  نکته سوم این که اخلاق وقتی می تواند به عنوان یک فرهنگ درآید که به انسان به مثابه یک هدف نگریسته شود نه به مثابه ابزار یعنی این که اگر به انسان ها به مانند یک ابزار نگریسته شود هیچ وقت نمیتوانیم تحقق بخش افعال اخلاقی بلند باشیم. باید توجه کرد که رابطه انسان و خدا متقارن است این رابطه متقارن یعنی این که انسان از جنس خدا است  پس باید به او نگاه خدایی داشته باشیم نه نگاه غیر خدایی. انسان جایگاه ویژه یی دارد و اگر بخواهیم این جایگاه انسانی محقق شود باید به افعال اخلاقی توجه داشته باشیم.

 بازتاب بی اخلاقی سیاسی در یک جامعه اسلامی و در روابط روزمره مردم چگونه است؟

 بازتاب بی اخلاقی  در نهایت بی اعتمادی است و این که افراد متوجه می شوند که با صاحبان قدرتی سر و کار دارند که بویی ازاخلاق نبرده اند و این می تواند مقدمه ایی بر نوعی سکولاریزم و حکومت لائیک شود. در جامعه ما این موضوع می تواند  به جدایی دین از سیاست بیانجامد وعطای  حکومت دینی را به لقایش ببخشد . بنابراین حداقل آن بی اعتمادی و  حداکثر آن جدایی دین از سیاست است.