قلم

اتحاد در داخل ،اقتدار در خارج

کنون که مسئولان سیاسی کشورمان طعم شیرین محبوبیت را
در عرصه جهانی چشیدند، فرصتی است تا برای زدودن فضای بی‌اعتمادی در داخل،
تلاش‌ها و اصلاحات موثری برای احیا و ترمیم فضای عمومی انجام دهند.
آفتاب: روزنامه ابتکار در سرمقاله خود با عنوان «اتحاد در داخل، اقتدار در خارج» به شعارهای احمدی‌نژاد در سفر لبنان اشاره کرد. 

این
روزنامه می‌نویسد: اکنون که مسئولان سیاسی کشورمان طعم شیرین محبوبیت را
در عرصه جهانی چشیدند، فرصتی است تا برای زدودن فضای بی‌اعتمادی در داخل،
تلاش‌ها و اصلاحات موثری برای احیا و ترمیم فضای عمومی انجام دهند.

ابتکار
اقرود: سعه صدر وتدبیر جناب آقای احمدی نژاد در بین گروه‌های متعارض و
مخالف لبنانی و گام‌های وحدت بخش او که انعکاسی از فرهنگ و تمدن ایرانی
است قابل تحسین است. اما اکنون این سوال در اذهان عمومی مردم ایران و
افکار عمومی مطرح است که اگر با تدبیر و سعه صدر آقای احمدی نژاد، سعد
حریری و سید حسن نصرالله می‌توانند در کنار هم قرار گیرند آیا این وحدت
بخشی قابل تعمیم به داخل کشور است؟چرا در داخل چنین مهندسی اجتماعی و
سیاسی صورت نمی‌گیرد تا ظرفیت‌ها و نیروهایی که اکنون هر کدام در گوشه و
کناری به تحلیل می‌روند و دچار فرسایش روزمرگی هستند جلوگیری شود.

این روزنامه در پایان چند پیشنهاد برای رسیدن به وحدت ارائه داده است. این پیشنهادات به این شرح هستند:

تمام
قرائت‌های موجود در مذهب تشیع به رسمیت شناخته شود : به رسمیت شناختن سایر
قرائت‌ها در مذهب تشیع باعث همراه شدن جمعیت کثیر شیعیان ناراضی و علمای
منتقدی است که از نفوذ قابل توجهی در داخل و خارج برخوردارند . 

تلاش برای رفع تبعیض بین شیعه و سنی : همانگونه که نظام سیاسی ما از
توده‌های مسلمان به عنوان یک قدرت قابل اتکا می‌نگرد ، باید این واقعیت را
بپذیرد که اکثر مسلمانان جهان را برادران اهل سنت تشکیل می‌دهند .همانگونه
که در خارج از کشور به برادران اهل سنت به عنوان همراه و متحد نگریسته
می‌شود،در داخل نیز به برادران اهل سنت که به دلیل ملیت مشترک با حکومت
مرکزی از اشتراکات بیشتری برخوردارند، توجه شود و تلاش‌های موثر و جدی
برای رفع تبعیضات صورت گیرد تا هم هموطنان عزیزمان به حقوق و مزایای خود
دست یابند و هم ضریب امنیت ملی مضاعف گردد.

بهره مندی تمام
شهروندان ایرانی از آزادی‌های سیاسی و مدنی نشان دهنده ظرفیت بالای اسلام
سیاسی، به عنوان یک الگوی موفق در جهان اسلام و یک رقیب جدی فکری و
ایدئولوژیک با تفکر لیبرال دموکراسی در جهان است.