اخلاق در سیاست
به نام آنکه فکرت آموخت
گاه تصمیمات انسان به طوری گرفته می شود که به نظر خوب و مناسب و در واقع به حقیقت رسیدن است .کسانی که چنین عمل می کنند با فحص وتحقیق به این نتیجه رسیده اند که بهتر از این ممکن است باشد اما تصمیم گیرنده ،این تصمیم را مناسب می داند و احتمال تصمیم بهتری نیز می دهد .این گونه افراد را باید بر افکارشان درود فرستاد و همیشه آنان را طرفدار یافتن حقیقت دانست. عده ای دیگر کسانی هستند که قایلند به اینکه دنیا آخرشود هیچکس به اندازه ما نمی فهمد. و براین فکر خود افتخار می کنند.اینان همان دگم اندیشان و خشکه مقدسانند.
در جریانات یک سال و اندی پیش هر کسی خود را محق می دانست و دیگری را اشتباه مطلق در حالی که اگر با نگاهی بیرونی و دلسوزانه به این نیروهای انقلاب نگاه کرد چنین نیست و هر کسی به اندازه قدرت و توان خود که در اختیار دارد مقصر بوده است.
بارها شنیداه ایم که امام علی (ع) مولای متقیان به پسر بزرگوار خود امام حسن می فرماید ((آنچه برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسندو...)) حال باید دید آنچه گروها برای خود می پسندند چیست و آنچه برای خود نمی پسندند چیست ؟ و آیا آنچه برای خود نمی پسندند برای دیگر گروها هم نمی پسندند؟؟!!
چرا عده ای امنیت برای کشور را کم جلوه می دهند (درحالی که یکی از دانشمندان ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم می گوید ژاپن برای پیشرفت نیاز به پنجاه سال آرامش دارد.)حال باید دید کدام یک از ما با گفتارمان در سطح بین الملل و با کردارمان در سطح داخل آرامشی را که برای دوره های مختلف لازم است به ارمغان می آوریم؟! باید دید آیا به همان مقدار که دوست داریم دیگران حرفهایمان را در صدا وسیما سانسور نکنند دوست داریم حرفهای دیگران نیز بدون سانسور پخش شود؟! و هزاران مطلب دیگر که اطاله کلام خواهد شد . و به این نکته اشاره می کنیم که العاقل یکفی بالاشاره .
اما آیا (شیعه مولی بودن که کلام همه ماست و گوش فلک را با آن کر می کنیم )به این یک توصیه این مرد ایمان و عمل، عمل می کنیم. وچه مقدار از آن را در صحنه سیاسی کشور به مرحله عمل می رسانیم ؟یا رسانده ایم!!
وسلام خدایا ما را عامل به گفتارمان قرار ده!!