قلم

به نام هستی هستی بخش

این روزها مصادف شده است با چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران، چهلمی که حکایت ها از آن بیان شده است چنانکه حافظ می گوید

سحرگه ره روی در سرزمینی

همی گفت این معما با قرینی

که ای صوفی شراب آنگه شود صاف

که در شیشه بماند اربعینی

در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی، باید صاف شدن این انقلاب مشخص شده باشد باید دید آیا آرمانها و ایده های آن به ثمر نشسته است یا نه؟ آیا شعارهای آن تحقق یافته است یا خیر؟ به هر جهت انقلابیون برای خود اهداف و آرمانهایی داشته و به دیگر مردمان وعده داده بودند باید دید چه اندازه به ثمر نشسته است، اگر نگاهی صفر یا صد داشته باشیم باید یا بگوییم به هیچ هدفی نرسیده و یا بگوییم همه اهداف خود را محقق ساخته است، البته در این بین باید نگاهی دیگر نیز داشت و تنها سفید و سیاه نبینیم و آن نگاه سوم است یعنی انقلاب اسلامی ایران به بعضی از اهداف خود رسیده و بعضی را با توجه به کاشتی که داشته است بد برداشت نموده و یا برداشتی نداشته است.

اگر استقلال نظام مقدس جمهوری اسلامی را در نظر بگیریم باید بگوییم  استقلال خود را حفظ کرده ایم و در بعضی موارد حتی به دیگران نیز خط مشی می دهیم. اما نکته ای که باید دقت داشته باشیم به نظر این است که این استقلال بیشتر بر توان و قدرت پول نفت متکی بوده تا بر توان علمی و صنعتی ما در جهان.

نکته بعدی جمهوری اسلامی است که حرف و حدیث های آن زیاد است و در این بین گاهی جمهوری به محاق برده ایم و گاهی اسلامی و گاهی به اسم این دو هر دو را به محاق برده ا یم و این البته کاری است که به مسئولان کشورمان بر می گردد هر چندنمی توان مردم را نیز بی تقصیر دید چرا که حمایت های ابتدایی مردم از بعضی از دستوراتی که خلاف قانون اساسی تحقق پیدا می کرد اگر همان ابتدا با مخالفت مردم روبرو می شد شاید الآن به این نکته نرسیده بودیم که پارتی و رشوه و فساد در بسیاری از امور غوغا کند!! پس آرمان انقلابیون ما ریشه کنی این امور بود اما باید گفت موفق نبوده ایم، عده ای به اسم اسلام و با بدست گرفتن مسئولیت های مهم جمهوری را دور زدند و بعضی اسلامیت را حال آنکه برداشتی نادرست از کاشت انقلابیون بود.

آزادی مطرح درشعارهای نظام نیز نه آنگونه که انقلابیون انتظار داشتند اما در کل از زمان شاه البته قبل از 56 به مراتب بهتر شده اما به واقع خط و مشی انقلابیون تنها در این حد نبود.

ادامه دارد