سفارش تبلیغ
صبا ویژن

قلم

یاد داشتهای من2

    نظر
مصیب ایرانی: چرا آمریکا پیشرفته تر از اروپاست؟ چرا ایران در کشورهای دیگر هزینه می کند؟ آیا چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است؟ این نوشتار در صدد پاسخگویی به سوالات فوق است ضعف هایی که مسئولان نظام جمهوری اسلامی دارند را در صدد توجیه نیستیم، اما از نگاه سیاسی چند مؤلفه برای پاسخ سوالات فوق وجود دارد که بسیار کوتاه اشاره خواهیم داشت. از نگاه سیاسی مؤلفه های قدرت یکی جمعیت است و یکی سرزمین وسیع، ایران از لحاظ وسعت از بسیاری از کشورهای اروپایی وسیعتر ، اما این تنها کافی نیست، برای حفظ کشوری که در هر حال نظام بین الملل با آمدن آن احساس پیدایی یک رقیب دارد. چنانکه بازاریان از آمدن یک رقیب قدرتمند در بازار احساس خطر می کنند، کشورهای قدرتمند هم چه در بعد سیاسی و چه اقتصادی مطمئنا از آمدن یک قدرت نوظهور احساس خطر می کنند و به او اجازه نخواهند داد که آنگونه که خود می خواهد به پیشرفت و توسعه خویش همت گمارد. و بازی آنان را به هم بزند. از طرفی هر کشوری حتی ایران هم حق دارد که در جمع کشورهای توسعه یافته و قوی قرار گیرد و خود را برای این امر و رقابت در توسعه آماده نماید ، لذا در تمام زمینه ها باید تلاش نماید، که یکی از زمینه های رسیدن به این موقعیت آرامش و دوری از جنگ است که هر چه دورتر از مرزهای بین المللی خود باشد بهتر و امنیت بیشتر است. با توجه به اخبار و اطلاعاتی که همه مخاطبین هم از آن بی خبر نیستند کشور اشغالگر اسرائیل سالهاست که رجز خوانی می کند و در رسانه ها و محافل بین الملل ایران راتهدید نموده و بیان می دارند که ما ایران قدرتمند را نمی پذیریم و ایران باید نابود شود و در برجام نیز از مشوق های خیانت ترامپ به برجام بود. سالهاست اعلام می کند که نیروگاه های ایران را نابود خواهد کرد و ترور دانشمندان هسته ای ایران را با وقاهت تمام بر گردن گرفت و تمام تلاشش درگیر کردن ایران از طریق تجزیه طلبان ، بر اندازان و قوم گرایان در نقاط مختلف کشور بوده وهست، از پاکستان گرفته تا افغانستان و عراق و سوریه و فلسطین و لبنان و این اواخر در آذر بایجان که زمانی چندمین استان کشوری ایران محسوب می شد. درگیریهای لفظی بین ایران و باکو آنقدر بالا گرفت که کارشناسان احتمال جنگ را پیش بینی می کردند، و قطع ارتباط زمینی بین ایران و ارمنستان و موارد مختلف دیگری که بعدها ابعاد مختلفی از آن برای مخاطبین محترم روشن خواهد شد. حال این کشور تمامیت خواه که سودای از نیل تا فرات را در سر می پروراند و از لحاظ اعتقادی هم معتقد است تمام موجودات و جانداران را خداوند برای صهیون که قوم برتر است خلق کرده و یهود مالک آنان هستند. حال این کشور که سابقه چند سال تأسیس دارد و به اعتراف دوست و دشمن اشغالگر است و کشورهای اروپایی و آمریکا برای دلجویی از ظلمی که هیتلر در حق آنان داشته سرزمینهای فلسطین و قبله اول مسلمین را تقدیم آنان کرده اند، دست به هر جنایتی زده و خود را مظلوم هم معرفی می کند ، حامیانی دارد که با اعتقاد به تمام این امور به عنوان یک غده سرطانی بر کشورهای مسلمان که قدرت انرژی دنیا را در اختیار دارند اما بخاطر اختلافی که خود و دیگران به آن دامن می زنند تحمیل کرده اند، تا به وقت نیاز خود و حامیانش چنگ و دندانی نشان دهد. اما جواب از سوال دوم، یکی از مؤلف های قدرت که سرزمین وسیع و یا کشاندن جنگ به خارج از سرزمینهای خود است، آمریکا با سابقه حدود 250 ساله بر اروپای با سابقه هزاران سال موجودیت توسعه بیشتری دارد و قدرت جهانی علم و اقتصاد شده است، یکی از دلائل آن هم این استکه آمریکا هیچ جنگی را در داخل مرزهای خود انجام نداده و تمام جنگهایش را به خارج از مرهای خود کشانده و جنگ نیابتی را مدیریت می کند، اما اروپا در همین پنجاه سال اخیر حداقل دو جنگ مهم را در خود دیده چون جنگ بوسنی و صربستان و جنگ های روسیه با کشورهای تازه استقلال یافته. جواب سوال دوم، به فرض اینکه ایران هزینه ای در فلسطین و لبنان و سوریه و عراق داشته باشد، این از سیاست درست و پیشگیرانه ای است که به درستی استفاده می کند و جهت پیشگیری از یک موقعیت غافلگیری توسط دشمن اصلی خود یعنی رژیم اشغالگر اسرائیل جنگ را به مرزهای این اشغالگر زیاده خواه کشانده و هزینه ای که به کشورهای فوق الذکر پرداخت می کند بسیار کمتر از هزینه یک جنگ مستقیم است. لذا نگارنده سطور بر این عقیده است که هزینه های ایران در کشورهای مختلف، اگر چه در وضعیت اقتصادی فعلی خیلی برای مردم سخت است، اما این هزینه ها در برابر هزینه جنگ های داخلی همانند اتفاقات 1401 که دشمنان این مرز و بوم در آن هزینه های زیادی برای نابودی ایران کرده بودند و همچنین در برابر جنگ در مرزهای بین المللی مثل تحرکات باکو در شمال با حمایت رژیم اشغالگر نا چیز محسوب
می شود. از طرفی دیگر، این ایران نیست که دیگران را تشویق به جنگ می کند، بلکه این حاکمان قانونی کشورهای درگیر است که مورد قبول سازمانهای بین المللی بوده (چون بشار اسد در سوریه، حکومت عراق، تشکیلات خودگران فلسطین ) که از ایران تقاضای کمک می کنند و ایران نیز بخاطر زمینگیر کردن دشمنانش در آن کشورها به یاری آنان شتافته تا هم به وظیفه شرعی خود که (هر گاه مسلمانی ندای مسلمانی را بشنود و به او کمک نکند مسلمان نیست) ندای مسلمین برای خواستن کمک است عمل کرده و هم دشمنانی که اگر فرصت پیدا کنند ایران را همچون سوریه و عراق و فلسطین به خاک خون خواهند کشید. و یا به زانو در آورده و هزینه های کمتری نسبت به جنگ مستقیم پرداخت نماید. نکته پایانی بحث این استکه البته باید در کنار این سیاست های موفق، دولتهای جمهوری اسلامی باید به فکر وضعیت اقتصادی و بیکاری و امید به زندگی و امنیت مردم عزیز و صبور کشورمان هم باشند، تا مردم عزیز کشورمان را هر چند مدت یکبار برای دفاع از حق خود به خیابان نکشانند و از آب گل آالود ماهی خود را صید نکنند. لذا چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است ، یعنی تا زمانی که بتوانیم از کشور با هزینه کمتری دفاع کنیم، هزینه های بیشتر حرام است