قلم

فتنه 88

بسیاری معتقدند در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 88 فتنه ای اتفاق افتاد که هر کسی به دیگری نسبت می دهد، هر چند به نظر نگارنده این فتنه از مدتها قبل نه برنامه ریزی شده که به صورت ناخود آگاه در حال وقوع بود، از زمانی که عده ای معتقد بودند که حاکمیت و مخصوصا مقام معظم رهبری شخصی خاص مورد نظر برای ریاست جمهوری در نظر دارد!!! و در بوق و کرنا کرده بودند که دیگران تنها باید گرم کننده میدان باشند و مردم باید به شخصی خاص رأی بدهند، از طرفی نیز مخالفین این تفکر با تمام جدیت تلاش داشتند تا نماینده خود را به ریاست برسانند، این بده و بستانهای گفتمانی و جنجالی زمان را طی کرد تا به انتخابات رسید و در آن هنگامی که هر کدام خویش را برنده انتخابات معرفی می کردند، عده ای دست به اعتراض و عده ای نیز به دست به شادی و تحقیر مخالفین زدند، در این بین این جمهوری اسلامی بود که بخاطر فتنه در درون نیروهایش مظلوم واقع شده بود، از طرفی نیز هر گروهی در صدد بدست آوردن کسب موقعیت و منفعت خویش بود، اما نه باید از حق گذشت که اشتباه معترضان زمانی در میان قاطبه مردم خودنمایی کرد که بعد از سخنان مقام معظم رهبری راهپیماییها و اعتراضها ادامه پیدا کرد که البته عقیده نگارنده آن است که دو دلیل عمده می توانست داشته باشد یکی آنکه با اعلام جناب آقای کروبی به فصل الخطاب بودن کلام رهبری اما حرف او به گوش مخاطبان نرسید (به هر دلیل تاریخ مشخص خواهد کرد) و از طرف دیگر دشمنان انقلاب که از این آب گل آلود در صدد صید ماهی خویش بودند، این باعث شد اعتراضات فرصتی شود برای عده ای که جز نابودی جمهوری اسلامی به چیز دیگری نمی اندیشند و به امید خدا آنرا به گور خواهند برد.