قلم

به نام محرم و صفر نکته ای دیگر برای وحدت

ایام محرم و صفر رو به پایان است، دو ماهی که برای شیعه و ائمه (ع) که شیعه خود را مطیع آن منادیان و مبلغان وحی می داند ماههای رنج و عزا است، ماههایی که حتی بسیاری از برادران اهل سنت از بسیاری از جشن های خود خوداری می نمایند، ایامی که لا ابالی ترین افراد جامعه نیز به احترام این ایام از برگزاری مراسمات جشن و شادی و گوش دادن به آهنگهای مبتذل پرهیز می نمایند، و برنامه های ناهنجار خویش به حاشیه می برند، ماههای غم برای حضرت زینب کبری و حضرت سجاد (علیهما السلام) که منادیان و رسولان عزا وماتم حسینی بوده اند، که این عزا و مصیبت توسط کسانی به این جماعت الهی رسیده است که بانگ لااله الا الله آنها و محمد رسول الله آنها؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!! و صدای شادی و هله هله آنان در این جنایات گوش زمانه را کر کرده بود و اما در دانه های آنها در این زمان همانند سلف ناصالحشان  یزید و یزیدیان پرچمی با نوشتار لا اله الا الله و محمد رسول الله را در حبس خویش ساخته اند و دست به همان جنایت از نوع گسترده تر ش می زنند، کسانی که به اسم خدا و پیغمبر در کشتار اولاد و دوستان پیامبر گوی سبقت را از هم ربوده اند!!! این جماعت متحجر آنچه برایشان مهم است اجرای دستورات اربابان شیطانیشان و کسب قدرت است و بس، اینان به اسم اصلاح در دین خدا!!!!!!!!!!! چنان ضربه ای به دین خدا خواهند زد که دست شیاطین انس و جن را از پشت خواهند بست، به هر حال اینان نه پیامبر را شناخته اند نه دین اسلام را و نه حتی به خلفای راشدین  ایمان دارند، این متأثرین فیلمهای صهیونیستی از جهان شرک و کفر تنها مسلمانان را مشرک و کافر می دانند!!! کسب قدرت و پول و مقام حرف اول و آخر تمام پشت پرده های آنهاست  سرگرم نمودن مسلمانان به خود و ایجاد نا امنی و آشوب برای دور نگه داشتن آنان از پیشرفتهای خدا و خلق خواهانه، اینان خود می دانند که تاریخ ثابت کرده است اسلاف خونخوارشان هم بارها به اسم مذهب برتر چه جنایاتی بر سر مسلمانان آورده اند و چه کشتارهایی انجام داده اند.

در هر صورت این ایام که ایام رحلت پیامبر رحمت و عطوفت و ایامی است که می توان گفت پیامبر اکرم به مظلومیت جهان اسلام گریه خواهد کرد  از علما نگران و از عوام مسلمین دل پریشان است که چرا دین او ،که وحی است و عترتش را چرا چنین مظلوم قرار داده اند و چرا آنان را وسیله کسب قدرت و مقام خویش ساخته اند.

ایام رحلت خلف صالح آن رسول وحی، امام حسن مجتبی(ع) که حماقت عده ای به ظاهر مسلمان و دوست، او را چنان به تنگ آورد که دست به صلحی ناخواسته زد هر چند همان شرائط صلح را نیز زیر پا گذاشته شد تا ادامه کینه قوم ظالم بنی امیه در عاشورا نمود پیدا کند، یعنی یکی از ارکان مسائل اجتماعی در اسلام توسط کسی زیر پا نهاد شد، که خود را خال المؤمنین معرفی می کرد!! و حتی طبق روایت« کسی که عهد و پیمان ندارد دین ندارد »به دین دار بودنش نیز اعتمادی نیست.

رحلت امام هشتم شیعیان امام رضا (ع) است. در حالی از مدینه آنرا به سمت طبس آوردند که قول اجرای فرامینش را داده بودند!!شخصیتی که از مدینه به قصد مانع شدن از کارهای  علمی و سیاسیش و به اسم ولایت عهدی به طرف ایران و شهر طبس فرایش خواندند که هیچ یک از اعضای قوم و قبیله اش و حتی اعضای خانواده اش نتوانست با ایشان به ایران بیاید. هر چند علم او درمیان مسلمانان چنان آتشی بر جان ظالمان افکند که دست به مسمومیتش زدند و این پیروان این یگانگان دوران هستند که بخاطر در امان ماندن دین خدا از آسیب جدی تر صبر پیشه کرده و می کنند و اگر گاهی حاکمانی از انان نیز دست به اقداماتی زده اند این علمای دانای آنان بوده که مانع گسترش اختلافات بین جامعه شیعه و برادران خود یعنی اهل سنت از هر مذهبی که هستند شده اند، هر چند حتی بعضی از مذاهب اهل سنت به سراغ بعضی دیگر رفته و معتزله با اشعریه درگیر بوده و ... به هر حال در تاریخ بوده و خواهد بود که شیعه جز اتحاد جهان اسلام به چیزی نیاندیشیده و نخواهد اندیشید و نیک می دانند و می دانید که این به معنای پذیرش اعتقاد دیگران برادران آنان نیست اما به احترام اعتقاد برادران اهل سنت است که شیعه صبر و پیشه را توشه راه خود کرده و می کند و بر مبنای این ایام و به احترام شهادت و وفات بزرگان این ماه همچنان خویش را مطیع دین خدا دانسته و جهالت و حماقت و تحجر از هر کدام از مذاهب باشد را رد می کند.