قلم

عصر ایران - با گذشت یک هفته از سخنان صریح رهبری درباره «فریضه» بودن پرداخت مالیات و تاکید بر این موضوع به عنوان یکی از جلوه های اقتصاد مقاومتی شاهد انتشار اطلاعیه های معمول از جانب دستگاه هایی که به قاعده باید خود را مخاطب یا مشمول این فرمان می دیدند و می شناختند، نیستیم.

این در حالی است که برخی از این دستگاه ها و نهادها بیش از دیگران داعیه ولایتمداری دارند و مدام دیگران را سرزنش می کنند که به قدر کافی تبعیت نمی کنند و التزام ندارند و مثلا اگر مقام معظم رهبری سال آینده را به عنوان «اقتصاد مقاومتی» نام گذاری کنند بلافاصله بنرهای متعددی بر سر در ادارات و دفاتر خود به قصد ترویج این شعار نصب می کنند.

یا اگر سخن دیگری شنیده بودند که مجال تفسیر علیه رقیب سیاسی را به آنها می داد فروگذار نمی کردند. اکنون اما یک هفته پس از تصریح بدون قید استثنا بر فریضه بودن مالیات به قصد کاهش وابستگی به درآمد نفت و به مثابه نمود عینی و علنی اقتصاد مقاومتی از برخی آستان ها و بنیاد ها و قرار گاه ها و جامعه ها که در 36 سال گذشته یا مالیات نپرداخته اند یا اگر پرداخته اند اندک بوده یا به حساب آنها عودت داده شده است صدایی در حمایت و اطاعت نشنیده ایم و هنوز ندیده ایم تا لبیک بگویند و اعلام کنند آمادگی اجرا داریم یا رفع شبهه کنند که پیش از این نیز می پرداخته ایم یا قول دهند در تیرماه آینده اظهار نامه مالیاتی تسلیم می کنند.

از برخی سرمایه داران کلان که به انحای مختلف از پرداخت مالیات می گریزند انتظار نمی رفت و نمی رود که خود را معرفی کنند ولی از داعیه داران ولایت پذیری انتظار می رفت در اسرع وقت، لبیک بگویند و آمادگی خود را برای پرداخت مالیات اعلام کنند.
دقت کنید! رهبری واژه «فریضه» را به کار بردند که بار شرعی دارد و جای عذر و بهانه هم باقی نمی گذارد.

بهانه هایی که برای نپرداختن مالیات در این 36 سال رسما و غیر رسمی آورده شده اینهاست:

یکی این که کار انتفاعی نمی کنند. حال آن که بعضا بانک تاسیس کرده اند و از دریافت و پرداخت سود بانکی از وام گیرنده و به سپرده گذار ابایی ندارند و آن را شبهه ناک نمی دانند. اما نوبت به مالیات که می رسد بحث شبهه شرعی و مسبوق نبودن در فقه شیعی را به میان می آورند. اصناف کشور که مدام با پول سر و کار دارند بانک ندارند. 

بهانه دیگر اتکا به نذورات و نه تجارت است حال آن که سرمایه گذاری های آنان در امور تولیدی و تجاری اظهر من الشمس است و اگر به رغم انحصار زیان داده اند یا ناشی از مشکلات مدیریتی است یا می توانند در اظهار نامه ها قید کنند زیان داده اند تا از زیان دیده مالیات نگیرند.

نکته اصلی اما تاکید بر پرداخت مالیات به مثابه یک وظیفه و فریضه نیست. توجه دادن به این واقعیت است که چرا با سخنان رهبری گزینشی برخورد می کنند؟ چرا پای پول که به میان می آید دست و دل خیلی ها می لرزد؟

ماکیاولی می گوید:« آدمیان از خون پدرشان می گذرند چون ممکن است قاتل پدرشان را با گذر زمان مشمول عفو و بخشایش کنند اما از آنچه طلب دارند نمی گذرند و تا دریافت نکنند نمی بخشایند!»  در قبال پرداخت مالیات هم این مقاومت وجود دارد چون پای پول در میان است و اگر در کشورهای توسعه یافته مالیات بیشتری پرداخت می شود 5 سبب دارد:

نخست این که نهادهایی غیر پاسخ گو ندارند یا کمتر دارند و دستگاه مالیاتی سراغ همه می رود.

دوم این که نپرداختن مالیات یک نقطه ضعف اساسی در فعالیت های اجتماعی فرد است و رقیب رصد و افشا می کند و در نظام های حزبی بر روی این نقطه ضعف رقیب دست گذاشته می شود.

سوم از این رو که مردم واقعاً احساس می کنند در قبال پرداخت مالیات خدمات می گیرند و می دانند که آنچه گرفته می شود ، خرج خودشان می شود.

چهارم این که پلیس مالیاتی در برخی کشورها مانند ایتالیا به صورت رندوم و تصادفی بررسی می کند و نپرداختن یا فریب دادن دستگاه های مالیاتی جرم سنگینی به حساب می آید و شهروندان به این ریسک تن نمی دهند.

پنجم هم این که غالبا نفت ندارند!

اگر رهبری سخنی گفته بودند که هزینه ای یا مسوولیتی را متوجه دیگری می کرد آیا همین دستگاه ها بیانیه نمی دادند؟ حال چرا سکوت کرده اند و نمی گویند آمادگی داریم و با جان و دل پذیرا هستیم؟ در حالی که مالیات پرداختی آنها جای دوری هم نمی رود و به بودجه مملکت کمک می کند و خودشان مگر از همین بودجه برخوردار نیستند؟

 کوتاه سخن این که نوع مواجهه دستگاه ها و نهادهایی که تا کنون مالیات نپرداخته اند با انجام این فریضه محک مناسبی برای ارزیابی تقید به فرمان های رهبری است.

صدور اطلاعیه هم کافی نیست. جا دارد سال آینده بعد از پایان فرصت ارائه اظهارنامه های مالیاتی، وزارت اقتصاد و دارایی فهرستی از نهادهایی که لبیک گفته و این فریضه را به جا می آورند منتشر کند تا مشخص شود پای عمل که به میان می آید رفتارها چگونه است.

به نام ایزد منان
مردم غیرتمند ایران یکبار دیگر پشتیبانی خود را اعلام کردند و این حرکت مردمی در واقع جوابی است که مردم هم به مسئولان وهم به زیاده خواهی سلطه طلبان و مستبدان داخلی وجارجی می دهند، چه آنان که در صدد نابودی  کشورشان هستند و چه آنان که خواسته یا ناخواسته  زمینه انحراف مردم و کشور را فراهم می کنند، اما آنانکه  داخلی هستند و دانسته دست به انحراف مردم و انقلاب می زنند، وبه قول خودشان اپوزیسیونی هستند که نابودی انقلاب و کشور را خواهانند(به گور خواهند برد) . اما آنانکه  خود را به نادانی زده اند و مردم را به زحمت می اندازند بخاطر جایگاه بعضی از آنان و استفاده آنان از منابع و امکانات دولتی و ملی برای نابودی و یا بایکوت دیگرانی غیر  از خودشان، که آنان را نادان و خائن معرفی می کنند ، اما به هر علت این افراد که خود را به نادانی زده اند بسیار سخت است که دانایی  آنان را وجه المصالحه قرار داد، ضربه هایی که این گونه افراد با دشمنان خارجی و افراطیون و تفریطیون، بر پیکر این ملت وارد می کنند، همه هزینه ای است که بر جسم نحیف این ملت بار خواهد شد، این گروها چه آنان که تنها امید بازسازی و آبادانی ایران را در دستهای دشمنان این مرزو بوم می دانند، و چه سلطنت طلبانی که  این روزها به هر بهانه ای پیامکی در تعریف و تمجید خائنان به ملت و اسلام و ایران به اسم حمایت از ملت ایران و حمایت از سلطنت دانسته یا ندانسته رد وبدل می کنند، و چه آنان که انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی، و استقلا آزادی ، شعارهای مبنایی  مردم در  انقلاب را در محدوده فکری خود تفسیر می کنند و غیر آن را خارج از چارچوب نظام و امام و رهبری می دانند!! با این حال که امام بارها مسئولان را به پیروی از خواسته های مردم می خواندند، با این حال عده ای به نام وارثان انقلاب این شعارها را در اندیشه خشک و کوتاه خود محصور کرده و جهور را در طرفداران خود و اسلام را تنها به فهم خود در مراجعه به تنها بخشی از متون اسلامی می دانند، هر دو  گروه چه افراطی و چه تفریطی   ضرباتی بر پیکر انقلاب و ملت می زنند که امام فرمود دل پدر پیرتان را متحجرین بیشتر از دیگران خون کرده اند، و عده ای از این افراد با حاکمیت بر نهادهایی مردم را از انقلاب فاصله خواهند داد هر چند خود قسم بخورند که چنین نیتی ندارند، و این را با نگاهی به چهرهای راهپیمایی کنندگان دیروز می توان فهمید، در هر حال افراد ضربه زننده یکی به امید دشمنان خارجی و داخلی و دیگری به امید به زور و تبلیغات برای اثبات نظر خود و تحمیل نظرخود به اسم نظریه حاکیمت و گاه نظریه مقام معظم رهبری!! ، درحالی که رهبری معظم بارها اعلام کرده اند که من سخنگویی ندارم، اما مگر می شود افراطیونی که گوش های خود را با پنبه پر کرده اند متوجه ساخت که نظر شما و تفکر شما غیر از اندیشه و بیانات مقام معظم رهبری است؟! ضربه های آنان به سبکی که با ایجاد جو مخالف گفته ما، مخالف فرمایشات رهبری است، و یا با گرفتن مسئولیتهای متعددی که گاه حتی عنوان مسئولیتهای خود را نیز فراموش می کنند!! ضربه هایی است که از دوستان نادان یا شاید دشمنان دانا خواهیم خورد، و اما دیگرانی که دست آوردهای انقلاب را زیر سؤال برده و با استفاده از مشکلات موجود در صدد سیاه نمایی تمام مسائل کشوری و اسلامی هستند در هر صورت این دو گروه همانهایی هستند که نه تنها برای انقلاب دل نمی سوزانند که تا زمانی که مسئولیت داشته باشند دم از انقلاب می زنند اما همینکه قدرتشان در خطر قرار بگیرد صدای وا اسلاما و وا انقلابشان گوش همه را کر خواهد کرد. اما دلسوزان انقلاب و ملت ایران با احترام به تمام پیشکسوتان انقلاب و دادن حق اعتراض به تمام دلسوختگان و حتی مخالفان امیدوارند هم بساط استبداد که توسط عده ای و به اسم حفاظت از انقلاب برداشته و هم بساط خود فروختگی، خود فروختگانی که دل در گرو آمدن دستهای غرب و غرب نشینان دارند، انان به امید به مردم و توکل بر خدای واحد و هدایتهای رهبری در برهه های حساس قصد آبادی و آزادی و استقلال و نفی سلطه را دارند به هر حال این مردم هستند که حجت را همه سال بر مسئولان تمام می کنند و این مسئولان نباید مثل سالهای گذشته حمایت مردمی را نادیده گرفته و تنها حرفهای خود را بزنند، و عرصه را برمردم برای انتقاد و و انتخاب تنگ ننمایند و اگر خواستار چینن عملی نیز هستند که خلاف قوانین جمهوری اسلامی است لااقل در عمل  ثابت کند که به دنبال رفع بیکاری، چاپلوسی، پارتی بازی، تملق و رفع استبداد دستگاههایی که خود باید به استبداد ستیزی کمک کنند هستند. یعنی رفع کسانی که اندیشه خویش را اندیشه مردم دانسته و ادیشه دیگران را اندیشه وارداتی ، اینان با قدرت بیت المال و زور نهادهایی که در کنترل دارند قادرند تفکر خویش را به اسم تفکرحاکم بر دیگران غالب نمایند در حالی که خود نیز می دانند تفکر یک گروه نمی تواند تفکر یک نظام باشد. آنان را می توان به این کلام امام تذکار داد که امام در جواب کسی که گفته بود فلانی مخالف شماست فرموده بود مخالف من است ، مخالف اسلام که نیست، حال این کلام را از یک اندیشمند بزرگ و رهبر کبیر انقلاب با کلام کسانی که مخالفین خود را با انواع و اقسام فحاشی ها  می نوازند مقایسه کنید!!  و مگر نه این است که شهید مطهری فرمود بگذارید مردم صدبار اشتباه کنند اما یاد بگیرند انتخاب کنند، این را با کلماتی که بعضی از آقایان به اسم دفاع از انقلاب و پیروی از شهیدی مطهری می زنند مقایسه نمایید، و مگر نه این استکه  مطهری و امام می فرمود آزادی از فطریات انسانی است!! با مباحث این روزهایی که بعضی آزادی مردم را کشاندن مردم به بی راهه می دانند مقایسه کنید!! به امید روزی که انقلاب اسلامی چون خورشید بر تمام عالم بدرخشد و به دست صاحب اصلی خود برسد و به امید نابودی افراطیون در تمام عالم از داعش تا صهیونیسم

به نام خالق فجر و سلام بر فجر آفرینان

فردا همگی دست در  دست هم بخاطر امام آنکه با تمام علم و ایمانش به مردم اعتماد داشت، بخاطر شهدایی که گوی سبقت را در میدان مبارزه از هم ربوده بودند و نه بخاطر کسانی که گوی سبقت در گرفتن پست و مقام از هم ربوده اند و نه بخاطر آنانکه از بس مسئولیت پذیرفته اند که جایی برای دیگران باقی نگذاشته اند و خود به هیچ کدام نیز نمی رسند، بخاطر، تئوریسن های انقلاب که تنها خواسته ی آنان عمل به اسلام و تفسیر اسلام چنانکه با زندگی مردمی دچار مشکل نشود نه آنانکه از اسلام فقط آیات غضبش که بر علیه دشمنان است بر علیه دوستان استفاده می کنند، بخاطر رهبر فرزانه و اندیشمندی که سالیان سال است از آزادی اندیشه بحث به میان می آورد و نه بخاطر آنان که رهبر و انقلاب و امام را در اندیشه کوچه خود محصور می کنند، بخاطر آنانی که جمهوری اسلامی را فریاد کشیدند و نه  آنان که جمهوری را در چند نفر اطراف خود معنا می کنند و اسلام را در تفسیر ناقص خود اصل دین دانسته ، بخاطر امام و رهبری و مردم باید به میدان آمد و دردها و مشکلاتمان را به زمانی دیگر در پای صندوقهای رأی بکشانیم و آنجا حرفهای خود را به آنان که نماینده واقعی مردم نیستند بفهمانیم، تا بدانند درد مردم چیست و مشکلات مردم کدام است،  همه بیاییم بگذارید نگرانیهایمان از  آنان که میلاردی می دزدند و فریاد دزد را بگیرید سر می دهند در جایی دیگر به رخ بکشیم بگذارید آنان که این راهپیمایی ها که مردم غیور عزت مند و دلسوز به حال انقلاب و امام و رهبر را به اسم جناح اندک خود تفسیر می کنند بفهمند این جمعیت نه به عشق حرفهای کوچک آنان که به عشق امام و شهدا و جانبازان غیرتمند و رهبر و جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش آمده اند نه به عشق آنانی که بودجه های بیت المال را خرج جناح های کوجک سیاسی خود می کنند.

همه بیاییم تا مذاکره کنندگانمان با مشتهای گره کرده و امیدی به پشتوانه مردمی خود به مذاکرات ادامه دهند و عزت و مصلحت نظام را به رخ جهانیان بکشانند.

پس همه بیاییم

فقه سیاسی و انقلاب اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی و رهبری امام خمینی(ره) بر نظام جمهوری اسلامی، فقه سیاسی و سیاست بر مبنای فقه، محوری عمل گرایانه و تازه یافت، مباحث حاکمیت و حکومت اسلام از اندیشه به عمل آمد و سازگاری فقه سیاسی با دوران جدیدی با نام جمهوری اسلامی رقم می خورد. فقه از حوزه فردی خارج شده و در فقه اجتماعی ورود پیدا کرده بود، مردم در انقلاب خود از حکومت اسلامی و بعدها از جمهوری اسلامی به همراهی دو واژه استقلال و  آزادی استقبال کردند، شعارهای آنان رهبران نهضت را به سویی کشاند که قانون اجرایی در کشور بزرگی چون ایران باید قوانین قرآن و اسلام باشد و این را رهبر کبیر انقلاب خود بارها اعلام کرده بودند که مردم از ما چه می خواهند، لذا ملی گریان و کمونیستها و سازمان مجاهدین را خطاب قرار داده که از مردم پیروی کنند، خود مردم خوب می دانند که چه می خواهند. انقلاب مردمی ایران رهبران را متقاعد کرده بود تا قوانینی برای تصویب ارائه نمایند که منبعث از دستورات اسلامی باشند. و الا در رإی گیری و رفراندوم قانون  اساسی به آنچه غیر از خواسته آنان باشد رإی نخواهند داد. در این ایام همه کاره مردم بودند که برای هر کاری ورود پیدا کرده و رأی خود را به صندوقها می ریختند از نظام جمهوری اسلامی، تا مجلس مؤسسان قانون اساسی تا خود قانون اساسی همگی دست به یکی شده و مرحله به مرحله انقلاب و نظام خویش را پیش می بردند، اما مدت زیادی نگذشت که فاصله ها کم کم نمود خود را پیدا کرد، عده ای به اسم قانون سلیقه خود را بر عده ای از مردم حاکم کردند، عده ای کار غیر قانونی خود را با نام قانون به خورد مردم می دادند، و عده ای تنها غصه انقلاب و انقلابیون را داشتند، جنگ تحمیلی بر پیکر این کشور زخم دیده تحمیل شد، نیروهای فداکاری که همه چیز خود را برای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی گذاشته بودند درگیر ماجرا شدند، فرصت های سازندگی از دست رفت و تنها حفظ کشور و انقلاب بود که دغدغه خاطر فرزندان انقلاب شده بود. نیروهای انقلابی بعد از جنگ تحمیلی به سازندگی کشور میل پیدا کردند، در این بین اما عده ای دیگران را متحم به بی عرضگی، بی برنامگی، بی خردی نمودند، اما همچنان کشور به پیش می رفت دیگر این مردم بودند که از مسئولین تبعیت می کردند و کارهای آنان را خیر برکت برای نظام و کشور می دانستند، انتخابات در هر زمانی با رویش ها و ریزش هایی مواجه می شد، نمایندگان ملت گاهی دیگران را به خیانت متهم می کردند و دیگران نیز آنان را خلاصه آن جو اخلاقی که در ابتدای انقلاب بین انقلابیون و نهضتی ها و مکتبی ها بود دیگر وجود نداشت، اما بازهم از پیشرفت کشور و توسعه آن حرفها به میان می آمد، دولتها یکی پس از دیگری روی کار آمدند و کارهای خوب و  بدی را انجام دادند، اما مردم همچنان چشم امیدشان به آرمانهای امام و رهبری مقام معظم رهبری است، تفاوت نگاه مسئولان در دولتهای مختلف با نگاه رهبری در مسائلی چون سیاست خارجه ، مسائل فرهنگی ، علمی، و آزادی اندیشه اما  بسیار نشان می دهد، دغدغه های مردم و رهبری به هم نزدیک است، اما دغدغه های بسیاری از مجریان خود نمایی بیشتر و نه ایران نمایی و جمهوری اسلامی نمایی بیشتر است. به هر حال سی و شش سال از انقلاب اسلامی مردم گذشته و مردم همچنان خواهان اجرای قانون بر اساس فقه هستند، فقهی که پویا و در صدد توسعه کشور اسلامی و حتی کشورهای اسلامی است، نه  فقهی که بیشتر به فقه فردی شباهت دارد تا فقه اجتماعی، اگر از فقه سیاسی در نظام اسلامیمان بخواهیم بهره ببریم ناچار به آزادی اندیشه و بیان خواهیم بود، تا بتوانیم، در حوزه های علمیه و دانشگاه های کشور مبانی و مستنداتی مستدل و کارآمد برای آن در دست داشته باشیم. در نظام اسلامی باید قانون بر مبنای اسلامی واقعی باشد و مردم همانهایی که این نظام را به پیروزی رساندند از مسئولین خود عمل به قانون و نه عمل به سلیقه را اصل و اساس کار خویش می دانند، آنان همچنین عقیده دارند در نظامی که قحط رجال نیست مسئولیتهای متعدد برای افرادی که توان اجرایی کمتری دارند و بی کاری فارغ التحصیلان غوغا می کند غیر قانونی دانسته و دغدغه اصلی آنان بسیار متعدد است اما این دغدغه نیز سر سلسله دغدغه ها  می تواند  باشد.

تفاوت این دو واکنش در چیست؟!

واکنش متفاوت 2 آیت الله به مرگ پادشاه عربستان

آیت الله احمد جنتی و آیت الله عبدالله جوادی آملی نسب به مرگ پادشاه عربستان دو واکنش متفاوت نشان دادند.

به گزارش عصر ایران به نقل از عصرخبر، در حالی که آیت الله جوادی آملی از ابراز شادی برای مرگ افراد انتقاد کرده بود آیت الله جنتی مرگ پادشاه عربستان را تبریک گفت.

آیت‌الله عبد‌الله جواد‌ی آملی د‌ر د‌ید‌ار سفیر ایران د‌ر ریاض، گفت: «د‌ر جهان اسلام اگر کار د‌ست کسانی باشد‌ که از تبار عقل هستند‌ امور حل می‌شود‌، اما اگر کار به د‌ست کسانی باشد‌ که به تعبیر قرآن از قوم لایعلم هستند‌ (یعنی از کسانی که گروه خون آنها جهل است) مشکل حل نمی‌شود‌.»

او تصریح کرد‌: «د‌ر سمت ما نیز ابراز شاد‌ی د‌ر مرگ افراد‌، چه ضرورتی د‌ارد‌؛ این رفتار نه واجب است و نه مستحب؛ برای چه باید‌ عواطف یک عد‌ه را جریحه د‌ار کرد‌؟ به‌خصوص که حجاج ما برای انجام فریضه حج باید‌ به این کشور (عربستان) سفر کنند‌.»

در همین حال روز گذشته آیت الله جنتی خطیب نماز جمعه تهران نیز مرگ پادشاه عربستان را تبریک گفت.

جنتی در بخش آخر خطبه‌های خود با اشاره به مرگ پادشاه عربستان، وی را قارون سعودی خواند و اظهار داشت: ملک عبدالله دشمنی‌های بسیاری با شیعه کرد و تکفیری‌ها را به راه انداخته و از آنها حمایت کرد.

وی ادامه داد: او هم‌اکنون به سزای اعمالش خواهد رسید و در این میان باید مرگ او را به اسرائیلی‌ها و آمریکا و کسانی که در داخل از سر سفره وی تغذیه می‌کردند تسلیت و به مؤمنان و مسلمین تبریک گفت.

پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان به اقدام نشریه شارلی ابدو در چاپ مجدد کاریکاتور پیامبر اسلام واکنش نشان داد.

به گزارش عصر ایران به نقل از سی ان ان ، پاپ در هواپیما و در مسیر عزیمت از سریلانکا به فیلیپین در جمع خبرنگاران با اشاره به حملات اخیر در فرانسه با محکوم کردن اقدامات خشونت بار، گفت: "آزادی بیان یکی از حقوق پایه ای انسان هاست ، اما این حق نا محدود نیست و محدودیت هایی دارد."

پاپ با اشاره به مشاور نزدیکش دکتر "آلبرتو گاسپاری" که در هواپیما در کنار او ایستاده بود، گفت :" برای مثال  از همین دوست نزدیکم دکتر گاسپاری کمک می گیرم. اگر او به مادر من اهانت کند باید انتظار دریافت یک مشت به صورت خود را داشته باشد. این امری طبیعی است. شما نمی توانید انسان ها را تحریک کنید. حق آزادی بیان باید در مورد باورهای دینی مردم محدودیت هایی داشته باشد. کسانی که باورهای دیگران را تحریک می کنند باید انتظار همان ضربه مشتی را که درباره دکتر گاسپاری گفتم داشته باشند."