قلم

قانون و قانون گرایی

گذری بسیار مختصر به تاریخ بشریت به خوبی نشان از پیروزی انسانی در مقابل مشکلات و هرج و مرج طلبی های افراد ضعیف النفس و قلدر مآب می دهد که توانسته با تعهدات وقانون های اعتباری خویش بر اعتباریات جنگلی وطبیعی حیوانی فائق آید.سقراط را در قبل ازمیلاد حضرت مسیح(ع) نمونه قانون مداری در میان غربیان مطرح می کنند که چگونه با اینکه  می دانست به جهالت قوم خویش محکوم است ، اما روغن قانون نا عادلانه را بر تن خویش مالید و در حالی که راه فراری داشت به قانون تن داد .

گذر زمان ما را به تاریخ اسلام می رساند و پیامبر را در مقابل قانون و تعهدی که به مشرکان داده بود متواضعانه می بینیم و از سپردن یاران خویش در آن بحبوحه زور و جهالت به دست مشرکین در زمانه ای که یاران او  از دست مشرکین و کفار راهی جز پناه بردن به پیامبر ندارند ابایی ندارد، و این همان اعتباریاتی است که پیامبر به آن مقید است و همانی است که نمی توان گفت وحی منزل بوده است. اما در هر حال اخلاق مدارانه به این تعهد خویش به خاطر قانونی بودن آن عمل می نماید.

قانون وقانون مداری دیگری را در اوج قدرت و حاکمیت در زمانه مولای متقیان علی(ع) است که با اینکه حاکم جهان اسلام است اما متواضعانه در مقابل قاضی منسوب خود قرار می گیرد و او را تشر می زند که نباید هیچ تبعیضی بین ایشان که حاکم اسلامی است و بین آن یهودی که خراج دهنده کشور اسلامی قائل شود لذا با وجود صادق بودن این امام همام، قاضی بخاطر نداشتن بینه و شاهدی و تنها با استناد به ظاهر قضیه به قانونی که امام خود صادر کرده ،حکم را به نفع یهودی صادر می کند.

اما این امور را نه تنها مختص به دورانهای قبل نمی دانیم که در دوران ما نیز فراوان هستند افرادی که قانون وقانون مداری سر لوحه زندگی آنان است، از جمله امام خمینی (ره) چه در زمان تبیعد و چه در زمان حکومت، در زمان تبعید آن بزرگ مرد دوران زمانی که در فرانسه حضور دارند و دوستان و اطرافیان قصد ذبح شرعی یک گوسفند در محله را دارند اجازه نمی دهد و آنرا بی احترامی به قانون فرانسویان می داند.

در زمانه حاکمیت اما در قضیه انتخابات آقای بنی صدر و انتخاب مرحوم حضرت آیت الله العظمی  منتظری می فرمایند من راضی به این انتخاب نبودم (قبول نداشتم آقای منتظری قائم مقام باشند ویا در قضیه بنی صدر ایشان را قبول نداشتند) اما چون طبق قانون عمل شده و انتخاب بنی صدر توسط مردم صورت گرفته و یا انتخاب آیت الله منتظری توسط مجلس خبرگان صورت گرفته ، این قانون را تمکین می کنند.

به هر حال قانون وقانون مداری تابلویی است که باید همانند پیشانی بندهای دوران جنگ بر پیشانی خویش ببندیم و مطیعش باشیم  ولو اینکه آنرا به نفع خود ندانیم ، اگر چنین کردیم و کردند(مسئولان) انگاه است که الناس علی دین ملوکهم خواهد شد. نباید یؤمن به بعض ویکفر به بعض باشیم، باید همه قانون را عمل کنیم ولو قبول نداشته باشیم والا چنانکه آیت الله سیدحسن خمینی بیان داشتند کاریکاتوری را به مردم معرفی می کنیم که همه خنده شان خواهد گرفت(خطاب به برنامه های صدا وسیما نسبت به معرفی امام تنها در یک بعد زندگی ایشان)

استیضاح دکتر فرجی دانا هم به پایان رسید و رأی عدم اعتماد را گرفتند و ایشان نیز خاضعانه پذیرفتند در اینجا هیچ کس مقصر نیست ، همه به قانون عمل کردند، هم مجلسیان و هم وزیر، وزیر تمام آنچه انجام داده بود ولو بر مبنای منطق استیضاح کنندگان اشتباه ،اما قانونی عمل کرده و حتی اعلام جرائم بورسیه ها و ... با توجه به اینکه تمام جلسه را با رادیو گوش کردم به واقع آنچه فهمیده می شد اینکه سعی استیضاح کنندگان و ا ستیضاح شونده تنها عمل به قانون بود. به امید آنکه همه مطیع قانون باشیم.

نکته ای که در این بین نهفته این است که آیا قانون سرمشق برای همیشه ما خواهد بود و آیا آنانی که قانون مداری و قانون گذاری دراین ایام را از خود دانسته و دیگران را به هر بهانه ای خلاف قانون عمل کننده می دانند به همه قانون مقیدند یا یکفر ببعض هستند، اگر چنین است ما تا کنون ندیده ایم که این آقایانی که به قول خودشان احساس خطر برای نظام می کنند البته شاید نظام را تفکرات خود بدانند والا مگر نظام غیر ازقانون اساسی است؟! از تریبون مجلس فریاد بر آورند که آی ایرانیان بدانید اگر کسی در جایی از کشور و در تریبونی رسمی مورد اهانت قرار گرفت ولو مجرم هم باشد حق دارد از آن تریبون ازخود دفاع کند. آیا این همه تهمت که زده می  شود جایی برای پاسخگویی متهمین!! فراهم کرده اید؟!

آیا حالا که غیر قانونی بودن بسیاری از بورسیه ها قطعی شده می توانند یا بهتر بگوییم می خواهند این ظالمین به حقوق دیگران و دستانی که آنها را به این سمت هدایت کرده اند تنبیه کنید؟ آیا این افراد، فردایی در این مملکت اگر مسؤولیتی متقبل! شدند که می شوند آنهم در هیئت علمی دانشگاه می توانند دیگران را به قانون و قانونمداری دعوت کنند، آیا اینان نیز پله های دیگری فراهم نمی کنند برای بالا روندگان بر شانه های طبقه مستضعف؟؟!! پس این آقایان که فریادشان تا فلک بلند است از چه نظام و قانونی  دفاع می کنند و دلشان به حال چه چیزی می سوزد؟! آیا صرفا بخاطر مخالف بودن فلان شخص باید او را از حقوق حقشان محروم کرد ، مگر نه این است که امام علی(ع) وقتی اهانت آن خوارج جاهل را دید و یارانش قصد تنبهش داشتند امام فرمود ایشان فحاشی کرده شما هم تنها می توانید جوابش دهید و حتی حقوق بیت المال  او را قطع نکردند، آیا مصداق پیدا کردن برای زمان امام تنها برای مخالفین و مقایسه کردن مخالفین با طلحه و زبیر درست است اما کارهای امام را در زمان حکومت و بر خورد با مخالفین را نباید مصداق سازی کرد؟!

به هر حال عزیزان مطیع قانون بودن در عمل سخت است ، و همانند آزادی وعدالت که همه از آن دم می زنند حتی مستبد ترین حاکمان !! اما آنکه عامل به آن است تنها انگشت شمار خواهد بود ، دم زدن از قانون و دفاع از نظام و دلسوزی برای آن با شعار و حرف  نیست و تنها عمل به قانون است که ثابت می کند کسی راستگوست یا دروغگو، هر چند قانون نیز وحی منزل نیست و اشتباه دارد اما ، تنها راه دفاع از نظام و امام و رهبری معظم عمل به قانون است نه به سلیقه، نتیجه نوع نگاه کاریکاتوری بعضی از آقایان به قانون است که در جامعه اسلامیمان هر اداره ای که  مردم  عزیزمان قصد مراجعه  دارند ابتدا به سراغ پیدا کردن آشنا هستند تا به دنبال پیدا کردن قانون!! زیرا برایشان محرز شده که آشنا می تواند کاراداری سه ماهه را یک روزه انجام دهد!! وا گر خلاف قانون باشد بازهم می تواند بر مبنا وسلیقه خود قانونیش کند!! جالب است که همه اینرا می دانیم  به ظاهر اما نه تنها دلمان برای مردم گرفتار نمی سوزد !! که برای نظام هم احساس خطر نمی کنیم!!!

درسی که از این استیضاح می شود گرفت برخورد خوب و معنا دار دکتر فرجی دانا و دکتر روحانی در مقابل مجلسیان است که آنان نیز خاضعانه به قانون تن دادند، اما عده ای که فقط برای خدا کار میکنند!! با بلندکردن نوشته های خود  که  دوپینگ لاریجانی هم فایده نداشت، نشان دادند آنچه مهم است لج بازی است نه قانون حداقل در این قسمت و این روز.

امیدوارم روزی فرا رسد که پرچم قانون و قانون مداری سر لوحه عمل وشعار تمام مردم کشورمان باشد، و عمل به آن را یک وظیفه معمول روزانه خویش بدانیم حتی جایی که به ضرر ما هم هست چون به نفع دیگران است خاضعانه بپذیریم، روزی که صدا وسیمای ما ورسانه های ما عمل خلاف قانون را همانند آمدن زلزله در نقطه ای از کشور و فراخوان برای کمک به آن منطقه را در دستور کارخود قرار دهد و مردم را به همکاری برای کمک به مظلومین و جلوگیری از حداکثر تلفات فرا بخواند،

با ذکر یک کلام  از امام المتقین  امام صادق (ع)  کلام را به پایانی خوش هدایت می کنم که فرمودند «خوشا به حال کسی که در زمان غیبت قائم ما به فرمان ما چنگ زند وقلب هدایت شده اش به طرف باطل متمایل نشود.»